Felieton
BARDZIEJ I MNIEJ ZNANE KOOPERACJE POLSKA – USA (CZ.2/2)
Na YouTube można znaleźć bardzo wymowny filmik, w którym kilku przypadkowo spotkanych na ulicy Amerykanów odpowiada na pytania dotyczące Polski. Koleżka przeprowadzający sondę porusza tematy odnośnie wciąż obecnego problemu konieczności posiadania wiz przez Polaków, gdy chcą oni dostać się do Stanów, pyta też co o Polsce wiedzą, z czym się im kojarzy i najważniejsze – gdzie ta Polska się w ogóle znajduje. Okazuje się, że żadna z przepytanych osób nie za bardzo miała pomysł którą część Europy wskazać, a co dopiero konkretne granice naszego kraju. Nie wiadomo oczywiście, czy Ci obywatele USA nie mieliby podobnego problemu z pokazaniem na mapie Czech czy Finlandii, ale widzimy, że w świadomości ludzi stanowiących o sile czołoweg państwa świata, Polacy nie są kojarzeni ani znani tak naprawdę z czegokolwiek. Potęgą gospodarczą nie jesteśmy, międzynarodowych przedsiębiorstw nie posiadamy (no chyba, że coś mi umknęło), a i muzycznie także nie jesteśmy raczej najlepszym rynkiem zbytu.
Artyści zza Oceanu cały czas nie do końca chyba mają świadomość, że można rapować w jakimś innym języku niż angielski, a z drugiej strony Polacy konsekwentnie twierdzą, że muzycznie jesteśmy dobrą dekadę za Stanami, a międzynarodowe kolaboracje – mimo, że obecnie jest ich coraz więcej – to ciągle nie są na porządku dziennym i wzbudzają masę emocji i dyskusji. W związku z tym postanowiłem prześledzić numery, które powstały pomiędzy artystami na linii Polska – USA i które, jak sami zresztą zobaczycie, nie do końca wzbudziły odpowiednie zainteresowanie i uznanie słuchaczy, ale znajdą się też takie, które spora część z Was będzie znała. Sprawdźcie drugą pierwszą naszego zestawienia.
Familia HP i WC, Emilio Rojas.
W poprzedniej części skupiłem się na polskich producentach, więc w tym wypadałoby wspomnieć co nieco o raperach, bo nasi rodzimi liryczni wandale także mają na koncie parę mocnych kolaboracji z kolegami po fachu z USA. Na pierwszy ogień idzie łódzka grupa Familia HP, o której ciężko powiedzieć, że jest popularna, więc tym bardziej należy docenić featuringi, które udało się im ogarnąć. W 2009 roku Emilio Rojas był młodym, szerzej nieznanym artystą, chcącym przebić się do większego grona odbiorców raperem, jednak już wtedy trzymał poziom i wydawał się być obiecującym artystą. Dzisiaj ma już sporo fanów i wciąż czeka na swoją szansę i podpisanie kontraktu z dużą wytwórnią, jednak nie zmienia to faktu, że może pozwolić sobie na zaproszenie do numeru Joe Buddena czyStyles P. Kto wie, czy w takim wypadku w 2015 rokuEmilio zgodziłby się dograćchłopakom z Familii HP, jednak w 2009 było o to z pewnością łatwiej i sprawnie to wykorzystali, przez co powstał numer "Za Zamkniętymi Drzwiami". Co ciekawe nie jest to jedyna polska kolaboracja z Rojasem, ponieważ wspólny utwór mają z nim chociażbyRap Addix czyRaca, a o wspólnej nagrywcejakiś czas temu wspominał VNM. Dużo głośniejszą ksywką (przynajmniej dla mnie przez mój ogromny sentyment do dobrego rapu z zachodniego wybrzeża) z którą mieli przyjemność współpracować łódzcy raperzy jest jednak WC. Masa świetnych numerów, bardzo równa dyskografia, nagrywki ze Snoop Doggiem,The Game'em,Scarface'em płyty zIce Cube'em. Dla ludzi szanujących klasycznywest coast z pewnością jest to prawdziwa ikona tego rapowego nurtu, więc fakt, że raper ten nagrał z Polakami jest dość sporym wyróżnieniem. Szkoda, że nie było wokół tego wydarzenia zbyt dużegoszumu, bo niecałe 20 tysięcy wyświetleń numeru "To Właśnie Jest Rap" należy rozpatrywać raczej w kategorii rozczarowania.
Malik Montana i Fat Trel, Jadakiss, Capone.
Dla ludzi słyszących pierwszy raz ksywkę "Malik Montana" w pierwszej kolejności przed oczyma staje zapewne jakiś nowy raper ze Stanów, więc część pewnie będzie nieco zaskoczona, że mamy jednak do czynienia z… Polakiem. A konkretniej z raperem o polskich korzeniach, bowiem ojciec Malika pochodzi z Afganistanu, natomiast mama jest Polką, ale w jej żyłach płynie także grecka krew. Jak doszło do tego, że "nasz" człowiek dotarł do tak uznanych i szanowanych ludzi jak Capone, Jadakiss czy członek Maybach Music Group, Fat Trel? Pomocne okazało się doświadczenie nabyte przy organizacji koncertów i wydarzeń hiphopowych, a także nawiązanie współpracy z zagranicznymi producentami, co przełożyło się na zdobycie sporej ilości kontaktów. Malik sprawia wrażenie bardzo ambitnego, głodnego artysty i wydaje się, że dotychczasowe głośne kolaboracje wcale nie są dla niego szczytem, a jedynie przepustką do dalszych sukcesów. Wynikiem tego jest fakt, że rapuje często w języku angielskim, co tłumaczył chęcią docierania dużo szerzej niż tylko do polskich słuchaczy, co miałoby miejsce, gdyby postawił jednak na nasz ojczysty język.
Kaczor i Paul Wall.
Podczas gdy Gural nie ograniczył się do tworzenia jedynie pod szyldem Killaz Group i wydawał projekty czy to z Kastą, czy solowo, dzięki temu budując swoją markę, tak na materiał Kaczora czekać musieliśmy aż do 2010 roku, kiedy to raper zaprezentował nam "Przyjaźń, Dumę, Godność". Po tylu, bądź co bądź, nieco straconych latach wypadało promocyjnie zaakcentować premierę albumu. Oprócz dość oczywistego niepisanego sloganu "członek legendarnego składu Killaz Group wydaje pierwszą płytę", a także wykręcającego sporą oglądalność klipu"Ile Dni",Kaczorowiudało sięzaprosić na projekt naprawdę poważnego gościa z USA. Co tu dużo mówić – jedna z najważniejszych postaci rapowej sceny Houston, dla wielu nawet jej legenda. Na koncie platynowe "The Peoples Champ", wspólne krążki zChamillionaire, masa nagrywek ze światową, rapową czołówką (chybawystarczy wymienić Three 6 Mafię czy Kanye Westa) i gdzieś wśród tego wszystkiego pojawił się Kaczor.Dogranie sięPaula na"Przyjaźń, Duma, Godność" wyszło bardzo spontanicznie- Panowieprzecięli się podczas jednego koncertu organizowanego w Poznaniu, spotkali się na backstage'u, pogadali i jak się okazało raper z USA nie widział żadnych przeciwwskazań, by położyć zwrotkę na album kolegi po fachu zza Oceanu. Dzień po koncercie Panowie spotkali się w studio u DJ-a Decksa, napisali wersy, nagrali i w taki sposób powstało "H-Town To Poznań". Temat numeru raczej nie powalał kreatywnością, no ale poranny kac z pewnością nie sprzyjał wenie, co także sam Kaczor potwierdził. Co ciekawe, współpraca z Wallem nie była jednorazowym strzałem, ponieważ 4 lata później, "Most Na Rzece Odkupienia" także zawierał zwrotkę gościa ze Stanów.
Roach i Kokane, Knoc-Turn'al, King T.
Roach, czyli trójmiejski (były?) raper wziął sięw zasadzie nie wiadomo skąd i jużna debiutanckimalbumie nie bawił się w żadne półśrodki atakując numerami, w których udzielili się bynajmniej nie jacyś topowi gracze z Polski, a raperzy będący niemal fundamentem klasycznego, westcoastowego brzmienia. Ciężko nie przyznać, że okres największej popularności Kokane'a, Knoc-Turn'ala i King T minął wiele lat temu i być może dla młodszych słuchaczy, będą to niestety anonimowe ksywki, jednak ludzie śledzący od wielu lat nie tylko zachodnią część sceny USA, ale także i całe muzyczne Stany powinni pokiwać głową z uznaniem. Do współpracy doszło chyba w najbardziej prosty sposób na jaki można było wpaść, czyli przez… wysłanie maili do każdego z artystów. Zarówno Roach jak i producent "Trójmiejskiego Funku", znany wszem i wobec,Sherlock, doceniali profesjonalne podejście donagrywki z kompletnie nieznanym dla nich wcześniej raperem z Polski. Oczywiście zachodnie legendy nie dograły się do numerów "LA 2 Tricity" i "Gangsta Funk" z czystej zajawki, bo przecież studio i transport do niego trzeba w jakiś sposób opłacić. Roach po premierze płyty chwalił się w wywiadach, że nadal ma kontakt z Kokane i współpraca najprawdopodobniej się rozwinie, jednak po puszczeniu singla "Ogień" z drugiego albumu w Boże Narodzenie 2012 roku i chwilowym uaktywnieniu się na jedną z minionych akcji Młodych Wilków Popkillera, raper przepadł jak kamień w wodę.
Projekt W.E.S.T. i Dr. Dre.
Jeśli chodzi o zdobytą popularność to mamy tutaj dwa zupełnie przeciwległe bieguny. Nie wydaje mi się, żebym miał bliżej pochylać się nad postacią Dr. Dre. Wystarczy przypomnieć, że z jednej strony jest to człowiek rozpoznawalny prawdopodobnie niemal w każdym zakątku świata, mający ogromną ilość klasyków na koncie, odkrywca talentów takich jak Eminem, The Game, 50 Cent, Snoop Dogg, czy Kendrick Lamar, będący obrzydliwie bogaty. A z drugiej strony grupa rapowa z kraju, który Dre miałby problem wskazać na mapie, łącząca ludzi, którzy niby puścili swój album w legalnym obiegu, jednak mimo tego jest totalnie anonimowa. Jak więc doszło do tego, że muzyczny gigant użyczył swoich produkcji na płycie nieznanych gości z Projektu W.E.S.T.? Kluczową rolę odegrała tutaj postać Mietka, czyli Pawła Miedzielca – inicjatora całej koncepcji płyty, który od wielu lat jest pasjonatem iekspertem od brzmień z zachodniego wybrzeża. Jego znajomości, które nawiązał z ludźmi z zachodniego wybrzeża USA pozwoliły mu na zdobycie dwóch produkcji Dr. Dre, z czego na albumie pojawiła się jedna, w numerze "Jestem". Bity nie trafiły jednak do chłopaków z Poznania oficjalną drogą – Mietek otrzymał je od "osoby trzeciej". Muzyka pierwotnie brzmiała nieco inaczej niż na albumie – nieco ją zmodyfikowano, by uniknąć ewentualnych problemów, gdyby numer miał jakimś cudem zatoczyć koło i trafić z powrotem do Dre (jednak na klasyczne "what's up this is Dr. Dre" miejsce się znalazło). Ciekawostką jest też fakt, że na albumie miał udzielić się syn wielkiego producenta – Curtis Young – jednak do nagrywki finalnie nie doszło.
Szejku i V Don.
Jak się okazuje nie tylko nasi raperzy i producenci mogą pochwalić się współpracą ze znanymi w wielu miejscach na świecie artystami. Ilu z Was spojrzało usłyszało kiedyś zwrotkę nieznanego rapera i stwierdziło, że sprawdzi coś jeszcze z jego twórczości? Pewnie sporo, a tylu samo spojrzało na okładkę singla czy nawet albumu i zapytało kto za tym stoi i gdzie można znaleźć inne rzeczy tego gościa? Tu pewnie nie będzie zbyt wielu rąk w górze, a jak się okazuje zwykle marginalizowani i nie wymieniani w pierwszych rzędach razem z raperami i ich producentami graficy są szalenie ważnymi postaciami w muzycznym świecie. Nasi rodacy zajmujący się plastyczną stroną albumów doceniani są nie tylko przez rodzime "gwiazdy" rapu, ale także te zza wielkiej wody. Szejku, czyli Tomasz Mielec od jakiegoś czasu buduje swoją markę w Stanach i coraz wyraźniej akcentuje swoją obecność współpracą z takimi ludźmi jak Trae Tha Truth, Smoke DZA, czy A$AP Mob (natomiast w Polsce z jego usług korzystali chociażby Braddu, Żabson czy Kuban). A już wkrótce jego kariera może pójść naprzód, bowiem 6 listopada na rynku ukazać się ma producencki album V Dona, czyli człowieka, bez którego nie byłoby "Ghetto Symphony" A$AP-a Rocky'ego, "Live And Learn (It Will)" 2 Chainza, a także "Life Is But A Dream" The Game'a. Udział Szejka w pracach nad "The Opiate" nie ograniczył się do rzucenia jakiegoś coveru singla, a wręcz przeciwnie – Polak stanął przed wymagającym zadaniem dopełnienia całości projektu "The Opiate" pełną szatą graficzną. Poczynając od wspomnianych obrazków zdobiących single, wędrując przez wnętrze płyty, a na okładce albumu kończąc – za to wszystko odpowiada właśnie Tomasz. Okej, może nadchodzący materiał V Dona nie będzie miał takiego przebicia, jak wiele wydanych w tym roku krążków, może nie zalicza się do nawet pierwszej dziesiątki najbardziej oczekiwanych tytułów w ostatnich 12 miesiącach, jednak to w ogóle nie odbiera wyróżnienia jakie spotkało Szejka. A kto wie, czy właśnie to wyróżnienie nie otworzy Tomkowi jeszcze szerzej furtki do dalszego promowania swojej twórczości na wielkim, o globalnym zasięgu, amerykańskim rynku.

Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Felieton
„Kutas Records” – żart Kuqe 2115 to tak naprawdę spory problem – felieton
Wspomniana wytwórnia istnieje, jest z Polski i ma pół miliona słuchaczy.
Kilka dni temu Kuqe 2115 opublikował żartobliwy film, w którym mówi, że odchodzi z 2115 Label na rzecz nowej wytwórni „Kutas Records”. Pośmialiśmy się z rzekomo czerstwego żartu, który tak naprawdę nie do końca był żartem. Jak sprawdziliśmy, wytwórnia „Kutas Records” istnieje, jest z Polski i podbija Spotify.
„Kutas Records” – o co w tym chodzi?
Na Youtube powstał kanał zatytułowany „Kutas Records”. Uśmiech na twarzy może budzić nie tylko nazwa kanału, ale także współgrające logo z plemnikiem. Od razu więc mamy jasny komunikat, że mamy do czynienia z trollingiem. Tylko ten żart powoli wymyka się spod kontroli, bo jest całkiem sprawnie zarządzany.
Kawałki, które pojawiają się na kanale mają zawsze podtekst erotyczny i są w pełni wygenerowane przez skrypt AI. Ich treść jest dość wulgarna, ale dla młodszych odbiorców może być interesująca i zabawna. Każdy kawałek jest dobrze opisany i ma wygenerowaną unikalną okładkę. Tytuły numerów, podobnie jak ich treść jest nacechowana seksualnie.
Oto kilka przykładów:
- Dariusz Jebadło – Podziemny Drąg
- Gejtos – Bóg Morza
- Cwelgar – Gejowski Łowca Potworów
- Johnny Cwel – NNN (Nie Orzech Listopad)
- Homo Erectus – Gejowski Jaskiniowiec II (prod. Kutas Records)

W ciągu roku, odkąd istnieje „wytwórnia” na Youtube wygenerowano 163 utwory, które łącznie mają ponad 4 mln wyświetleń.
Spotify podbite przez „Kutas Records”
Jeszcze większe cyfry żartobliwa wytwórnia wykręca na Spotify. Przed kilkoma dniami doszło do sytuacji, kiedy na pierwszych 15 miejsc najbardziej viralujących numerów aż 8 pochodziło z labelu „Kutas Records”. Na pierwszym miejscu mogliśmy zobaczyć „Antycznego Napaleńca”, który przebił już barierę 1 mln streamów.

Wytwórnia AI ma już blisko pół miliona słuchaczy na Spotify. To więcej niż Belmondo (300 tys.), Liroy (160 tys.) czy Ten Typ Mes (240 tys.). Niewiele więcej od żartownisiów ma np. O.S.T.R. (580 tys.), który jest w ciągu wydawniczym od ponad 25 lat.

Co więcej, kawałki wygenerowane przez AI zaczynają trafiać też do TOP 50 Polska. Wspomniany „Napaleniec” jest obecnie na 8. pozycji, wyprzedzając m.in. Malika Montanę, Kaza Bałagane czy Pezeta.

AI w muzyce – mamy problem
Sztucznie generowane kawałki i całe „wirtualne wytwórnie” oparte na AI to coraz większe wyzwanie dla branży muzycznej. Z jednej strony zalew tanich, żartobliwych produkcji obniża próg wejścia, ale z drugiej – rozmywa granice między twórczością a automatem.
To jest też problem dla słuchaczy, bo coraz częściej mają oni problem z odróżnieniem prawdziwej muzyki od algorytmicznej masówki. Branża stoi więc przed pytaniem, jak chronić kreatywność i unikalność w czasach, gdy muzykę można „wyklikać” w kilka sekund.
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Felieton
Eminem ma polskie korzenie? Dokumenty wskazują na wieś pod Strzegomiem
„Pradziadek rapera wpisywał w dokumentach narodowość polską”.
Brzmi absurdalnie? Z dokumentów wynika, że jeden z największych raperów świata ma rodzinne powiązania z Polską. Według badań genealogicznych część przodków Eminema pochodzi z Dolnego Śląska.
Od lat w mediach powraca temat polskich korzeni Marshalla Mathersa. Wiele portali pisze wprost – pradziadek Eminema był Polakiem. Choć historia ta nigdy nie zyskała takiej popularności jak internetowe plotki o jego rzekomej niechęci do Polski, fakty wskazują, że raper rzeczywiście może mieć polskie pochodzenie.

Polskie korzenie Eminema
Jak ustalono, jeden z pradziadków Eminema od strony matki – Georg A. Scheinert – urodził się 29 stycznia 1851 roku we wsi Kostrza, znajdującej się dziś w gminie Strzegom (woj. dolnośląskie).
Miejscowość ta, znana z wydobycia granitu, należała wówczas do Prus i nosiła nazwę Häslicht. Przodkowie Eminema mieli być z nią związani od pokoleń. W dokumentach pojawiają się nazwiska Joseph Scheinert (ur. ok. 1825) i Ewa Wasuzki (1827–1901) – rodzice wspomnianego Georga. To właśnie nazwisko Wasuzki, zapisane błędnie przez amerykańskich urzędników imigracyjnych, może sugerować polskie pochodzenie matki przodka rapera.

Przodkowie rapera – „Ger Polish”
Sprawą zainteresował się Janusz Andrasz, autor bloga „Genealogiczne śledztwo”, który odnalazł szereg dokumentów potwierdzających ten trop. Jak wskazuje, część aktów metrykalnych nie zachowała się, jednak dostępne źródła sugerują, że przodkowie rapera rzeczywiście mogli pochodzić z terenów dzisiejszej Polski.
Co więcej, w amerykańskich spisach ludności z początku XX wieku pojawia się przy rodzinie Scheinert określenie „Ger Polish”, co tłumaczone jest jako narodowość polska, kraj pochodzenia – Niemcy.
– Znalazłem zagadkowo brzmiący wpis w spisie mieszkańców USA z 1910 r., gdzie w przypadku jednej z córek Georga (wspomnianego 3x pradziadka Eminema) – Marcie Scheinert, po mężu Roesch, w rubryce „Miejsce urodzenia ojca”, znajduje się zapis „Ger Polish”. Potem znalazłem analogiczną kartę ze spisu, dotyczącego samego Josepha Scheinerta, czyli jej ojca. I tu również pada określenie „Ger Polish„, które znalazło się zarówno w rubryce jego matki, czego można byłoby się spodziewać, mając na uwadze jej polsko brzmiące nazwisko Wasuzki, jak i w rubryce podającej pochodzenie ojca Georga – Josepha Scheinerta! – pisze badacz.

W Eminemie płynie polska krew?
Wnioski z przeprowadzonego śledztwa odnośnie „polskości Eminema” są niejednoznaczne, ale coś ewidentnie jest na rzeczy.
– Skoro urodzony w 1851 roku w pruskim Häslicht Georg Scheinert, mieszkając w USA już od 46 lat, wpisuje w roku 1910 jako swoją narodowość polską, to coś jednak na rzeczy musi być. Niestety, bez dostępu do metryk tej tajemnicy wyjaśnić się nie da. Przyznam, że na początku tego genealogicznego śledztwa myślałem, iż wzmianka o polskich korzeniach Eminema była pomyłką. Teraz jednak widzę, że to raczej tajemnica, która wciąż czeka na swoje rozwiązanie.
Choć metryki z XIX-wiecznej Kostrzy nie są dostępne online, odkryte zapisy pozwalają przypuszczać, że w żyłach Eminema rzeczywiście może płynąć kropla polskiej krwi.
Fakty kontra plotki
W przeciwieństwie do dawnych, nieprawdziwych historii o rzekomym spaleniu polskiej flagi przez Eminema czy jego niechęci do występów w Polsce, informacje o polskim pochodzeniu rapera mają częściowo podstawy w dostępnych dokumentach.
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Felieton
Schwesta Ewa i Loredana – jedna z najbardziej wyczekiwanych kolaboracji od lat! – felieton
Polsko-niemiecko-albański mix, który może podbić rynek naszych zachodnich sąsiadów.
Fani komentują nieustannie sociale, upominając się o wyczekiwaną kolaborację dwóch kluczowych artystek w Niemczech. Kilka miesięcy temu pojawiły się filmiki jak Loredana czekała na Schwesta Ewę, przetrzymywaną dłużej przez celników na lotnisku. Wtedy pojawiły się pierwsze plotki na temat ich współpracy.
Takiego koktajlu nikt się jednak nie spodziewał. Można powiedzieć, że to muzyczne kamikadze przyprawiające o skoki ciśnienia. Jak mówi mój znajomy z Albanii: „Nie ma nic niebezpieczniejszego niż polsko-albański mix”. I chyba coś w tym jest.
Schwesta Ewa od dłuższego nie wypuściła żadnego nowego projektu i mocno ucichła w social mediach, zwłaszcza po tragicznej śmierci Xatar’a. Dużo osób oczekiwało od niej publicznego statementu, jednak ona przeżywała żałobę prywatnie.
Naturalnie, każdy z nas miał ochotę na nowe projekty jednej z najbardziej kontrowersyjnych raperek w Niemczech. W połowie października ukazała się świetna, nowa płyta rapera SSIO, wypromowana z resztą z wielkim sarkazmem, komizmem, rozmachem oraz zabawnymi i politycznymi reels, które viralowo latały w socialach. Niemiecki rynek nie widział jeszcze czegoś takiego, współtwórcą wizuali był jeden z najbardziej utalentowanych video makerów Mac Duke, który jest w połowie Polakiem. Raper zaprosił naszą rodaczkę m.in. na „Bitte keine Anzeige machen”, gdzie Ewa nawija do bardzo chilloutowego beatu:
Prześlizgam się przez system sprawiedliwości w szpilkach Versace
Wyślij laskę – Sandy do inspektora
Nancy do sędziego, gdzie uprawia seks na pieska
Albo duplikat Rolexa jako
akt wdzięczności za utracone dokumenty.
Fakt, że Ewa nie przebiera w słowach czyni ją jedną z najbardziej autentycznych postaci na niemieckiej scenie muzycznej. Do tematu bycia real odniosła się ostatnio Albanka, która w “Privileg” mocno krytykowała inne raperki i ich wizerunek, zarzucając im poniekąd kopiowanie jej osoby oraz wiele sztuczności. Loredana ma od wielu lat status gwiazdy, wybijając się typowymi chartowymi hitami. Już na początku kariery zyskała szybko popularność i uznanie. Niemcy potrzebowali nowej ikony damskiego rapu, kogoś kto nie tylko dobrze wygląda, ale potrafi faktycznie nawijać.
Jej burzliwy związek z raperem Mozzim, turbulentne sytuację życiowe, przeobraziły Albankę w artystkę, która odcięła się od starego brzmienia. King Lori mówi wprost, że ma dosyć robienia muzyki typowo pod label. Jej ostatni projekt jest osobisty, dlatego tak dobry. Prawda jest taka, że mimo komercyjnych początków Loredana jako jedna z nielicznych, autentycznie odzwierciedla wizerunek i definicję Hip-Hopu. Co ciekawe, nie pokazuje się w głębokich dekoltach czy kusych sukienkach, nie twerkuje na klipach, co jest w obecnych czasach dość unikalne.
Dwie silne kobiety – połączenie albańskiego i polskiego temperamentu to jedna z najbardziej ekscytujących kolaboracji od lat na niemieckim rynku muzycznym! Loredana i Schwesta Ewa w „Ihr möchtegern”.
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Felieton
Koniec kariery Quebonafide to farsa. Jego fani to „Psikutasy”, ale bez „s” – felieton
Opluj, zdepcz, ale na koniec przeproś.
Każdy element końca rapowej kariery Quebonafide miał wtopę i jest szeroko krytykowany nawet przez jego fanów. Od wydarzenia online, przez koncert na Narodowym, po wysyłkę płyt.
Z polskimi raperami jest dokładnie tak, jak z polskimi politykami. Mogą odpi*rdolić największą kaszanę, a i tak za chwilę wszyscy o tym zapomną. Tak jest teraz chociażby z Popkiem, który po kilku miesiącach od afery z psem wrócił do mainstreamowych mediów, a Kuba Wojewódzki przywitał go jak króla. To samo dzieje się z Januszem Palikotem, który jest w trakcie ocieplania swojego wizerunku w mediach. Komentatorzy zastanawiają się np. ile kosztuje wybielenie się u Żurnalisty, u którego był ostatnio pseudo biznesmen z Biłgoraja.
Jeszcze inaczej jest z Quebonafide, bo fani rapu są jeszcze bardziej podatni na dymanie i można to robić długofalowo – spokojnie – oni wybaczą wszystko, bo mają wyjątkowo silną psychikę. Takie Psikutasy, ale bez „s” na końcu.
Zakończenie rapowej kariery Quebonafide poszło jak krew z nosa – wyjątkowo dużego nosa. Większość pewnie już nie pamięta, ale budowanie napięcia przed ostatnim koncertem trwało naprawdę długo, a balonik był napuchnięty jak konserwa po surstrommingu. Media i fani robili „ochy i achy” na każde pierdnięcie rapera, a Krętacz z Ciechanowa to sprytnie wykorzystywał. Kiedy jednak przyszedł moment, żeby powiedzieć „sprawdzam”. Po stronie artysty tego nie udźwignięto.
Wydarzenie online reklamowane jako coś ekskluzywnego, i żeby to obejrzeć wiele osób musiało się zwalniać z pracy – ma być za chwilę dostępne online w każdej chwili dla każdego – kiedy tylko będziesz miał na to czas. Awesome! To tak się da? Da, no chyba, że chciało się włączyć tryb dymania, to się nie dało, ale teraz już się będzie dało, bo Canal+ rzucił kilka monet.
Koncert na Narodowym był pokazem chciwości i braku szacunku dla fanów. Kupiłeś bilet na ostatni koncert, a tu bach! Dzień wcześniej 60 tys. osób zobaczy ten sam koncert – szybciej niż ty – wierny fan, który kupując bilet był przekonany o wyjątkowości ostatniego koncertu. Znów zwolniłeś się z roboty, żeby klikać F5 na stronie, próbując załapać się na wejściówkę. Jakby tego było mało, piątkowi koncertowicze zleakują go w sieci – tysiące TikToków i artykułów prasowych i brak efektu pierwszeństwa – znów zostałeś przegrywem, ale mimo wszystko dalej czujesz się kimś elitarnym. No tak, elitarnym przegrywem też można być.
To oczywiście nie wszystko, bo z boxem „Północ/Południe” jest jeszcze większa wtopa. Preorderowicze mieli dostać zakupione boxy pod koniec sierpnia. Mamy tydzień do listopada… i oświadczenie Dawida Szynola, że na boxy jeszcze…. poczekacie. Kilka tygodni.
Koniec, bo szkoda strzępić ryja. Ha tfu!

Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Felieton
Dawid Obserwator, na litość boską! „Nie miałem co jeść, mama robiła mi obiady” – felieton
Były raper dziękuje Bajorsonowi, a potem Bogu.
Dawid Obserwator to idealny przykład, jak swoim karczemnym zachowaniem można zaprzepaścić i tak ledwo funkcjonującą karierę rapera, by potem żalić się, że mama musiała mu gotować obiady, bo ten ma dwie lewe ręce i nie może iść do normalnej pracy.
Dawid Obserwator od zawsze był 3-ligowcem z przebłyskami wyświetleniowymi, bez perspektyw na większy zarobek z rapu, bo sprzedaż jego płyt oscylowała wokół błędu statystycznego, a koncerty można było policzyć na palcach jednej ręki. W przypadku ulicznych raperów trzeba być naprawdę topką, żeby mieć booking koncertowy, z którego można utrzymać się na poziomie. Nawet Peja, który jest weteranem przez lata był pomijany w line’upach największych hip-hopowych festiwali, bo według organizatorów uliczny rap nie nadawał się na taką imprezę i wprowadzał negatywny klimat.
„Boję się, że w rapie nie osiągnę więcej” – rapował w maju 2022 roku były zawodnik Step Records. Trzy miesiące później okazało się, że młody Dawid Obserwator próbował zrobić karierę polityczną w strukturach PiSu. Był jednym z twórców młodzieżówki tej partii w Wałbrzychu. Gryzło się to trochę z jego późniejszą karierę ulicznika, ale wciąż to było do przełknięcia przez jego garstkę fanów. Wystarczyło się przyznać, obrócić w żart, zrobić cokolwiek innego niż kłamać. Tymczasem Dawid postanowił brnąć w fejki, że nic takiego nie miało miejsca i tak właściwie znalazł się tam przypadkiem i było to jednorazowe, więc nie ma tematu. Większy reserach sprawił, że pojawiły zdjęcia Obserwatora z prominentnymi działaczami PiSu, a także wyszły na jaw dokumenty, że raper z ramienia partii Jarosława Kaczyńskiego zasiadał w komisjach obwodowych.
Ledwo zipiąca rapowa kariera Dawida załamała się na amen, bo nie był już wiarygodny dla swoich słuchaczy. Na odchodne zdissował GlamRap.pl bo opisał jego przeszłość polityczną i wytknął kłamstwa. A prawdziwy uliczny raper przecież taki nie jest, bo to nieskazitelny gracz i dobry chłopak, który zawsze dorzuci się do rakiety.
Wałbrzyski raper po załamaniu kariery bynajmniej nie poszedł do pracy. Wynika to z jego najnowszych statementów, bo teraz żali się, że nie miał co jeść i obiady musiała mu gotować mama. To kolejna bezczelna zagrywka byłego rapera, czyli branie ludzi na litość i jednoczesne chwalenie się wynikami w branży disco-polo. To trochę tak jakby ksiądz zrzucił sutannę, został najbardziej aktywnym ze Świadków Jehowy i odtrąbił sukces, żaląc się na brak gosposi.
– Chciałem podziękować wam z całego serca, ekipie siemano soprano i Bogu, i też przede wszystkim sobie kochani, bo jak mam mówić szczerze to rok temu byłem na dnie nie miałem co jeść mama mi przynosiła obiady. Zobaczcie, ile zrobiłem w rok. I to nie chodzi o to, że chcę się chwalić, ale skoro taki wulkanizator z Wałbrzycha może to wy też.
To zabawne jak szybko można przemianować się z rapera na disco-polowca. W którym momencie w głowie zachodzi ten proces, że zamiast sztywnym chłopakiem z ulicy jesteś zabawnym grajkiem do kotleta z narkotycznymi refrenami, którym do tej pory twoje środowisko gardziło. Money is bitch.
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
-
News4 dni temuZnany muzyk ujawnił mroczne kulisy śmierci Pona
-
News4 dni temuPeja zaskakuje – zdjęcie z Pelsonem i Doniem. „Spotkanie po latach”
-
Felieton5 dni temu„Kutas Records” – żart Kuqe 2115 to tak naprawdę spory problem – felieton
-
News1 dzień temuThe Nitrozyniak dissuje Boxdela, Gimpera i Wardęgę
-
News3 dni temuPrzemek Ferguson dissuje Filipka!
-
News2 dni temuBezdomny Bastek dostał propozycję pracy. Jak zareagował?
-
News4 dni temuBedoes o problemach psychicznych Sentino
-
News4 dni temuBastek jest bezdomny. Kliczu zabrał głos: „Próbowałem…”