Kraków puka do drzwi mainstreamu |FELIETON

Szczecin, Warszawa, Poznań czy Wrocław, wszędzie masz kogoś, kogo łatwo rozpoznać, w każdym mieście ktoś ci zajmie 5 minut, tylko Kraków jak zwykle ciągnie się gdzieś z tyłu. Tak w 2012 rapował jeden z krakowskich MC. Na domiar złego pod koniec tegoż roku padły inne sławetne wersy. Najsłabszy z Polski jest wciąż Kraków,  jeden Eripe nie robi wiosny po pietnastaku.

Minęło parę lat i jak to ma się dzisiaj? Oto krótkie zestawienie, że Kraków jednak odrobił lekcje i wyraźnie zaznaczył się na rapowej mapie Polski.

Kobik

Już nie takie młode pokolenie krakowskiego rapu, ale to właśnie on debiutował w 2016 roku płytą Małopolscy. Paluch wciągnął go w szeregi swojego BOR Crew gdzie powoli tworzy całkiem ciekawe zestawienie raperów, którzy są "jacyś". Sam Kobik to bezkompromisowe wersy, technika na poziomie oraz zachodni sznyt w krakowskim klimacie. Poza tym propsy od samego Mastera P i honorowe członkostwo w No Limit rec. Mało-polski raper, który już w tym roku atakuje kolejnym materiałem.

Deys

Kolejny krakowski debiutant z legalnym wydawnictwem Roku pora Piąta. Może jego korzenie nie są typowo krakowskie ale od lat związany jest z tamtejszą sceną. Będąc w podziemiu już całkiem dobrze sobie radził. Sprzedaż nielegali w skali 3k robi wrażenie. Niepowtarzalna stylówka, ciekawe flow, błyskotliwe wersy.  Nikt obok niego nie może przejść obojętnie. To również jeden z najlepszych raperów należących do QueQuality.

Eripe

To właśnie jemu były poświęcone wersy z 4 Level up'u. Ciągle młody, ale z jakim bagażem doświadczeń. Mało kto może w Polsce równać się z Ripem pod względem techniki czy punchline'ów. Jego wersy często są denne, zwykle dwu, a czasami ocierają się o 6 den. Powiesz to tylko bragga, ale jednak trzeba mieć coś w głowie żeby zrozumieć. Bezkompromisowość, jasno sprecyzowane poglądy, które raczej poprawne politycznie nie są oraz nie przejmowanie się niczym, na czele z konsekwencjami za cięte wersy odnośnie środowiska − to właśnie jest Eripe. W dodatku ciągle niezależny, a sam Wojtek Sokół swojego czasu chciał mieć go w Prosto. Ostatnio dostaliśmy od niego Podium Ep.

Oxon

Jedną nogą w mainstreamie. Pewnie już ma podpisany kontrakt z jakąś wytwórnią tylko o tym głośno nie mówi. Wszystko w swoim czasie. Energiczne flow, umiejętność panowania i modulacja głosem stawia go w czołówce pod tym względem. Znów ta ponadprzeciętna technika i znów Kraków. Jego ostatni album Supermoce zebrał bardzo dobre recenzje. Nic tylko czekać na więcej. No i najważniejsze, szacunek wśród starszych kolegów. Featy z wyjadaczami m.in. VNM'em czy udział w różnorakich legalnych albumach to już standard.

Penx

Kolejny po Eripe reprezentant Patokalipsy. Mimo, iż w podziemiu pozycje ma ugruntowaną to do drzwi mainstreamu jeszcze nie zapukał. Osoba nieprzeciętna, szalony w życiu prywatnym jak i tym muzycznym. Autor długo wyczekiwanego Dissastera oraz dobrze przyjętego Abstracktu. Flow  się nie wyróżnia, ale  wykręcone punch'e oraz dbałość o dobór rymów cechują tę maszynę do punchline'ów. Gdyby tylko urozmaicił klimat muzyczny. Tekstowo to kolejny niedościgniony gracz w Polsce.  Mam nadzieję, że dokończy serię Disstrickt, dostaniemy zapowiedziane EP Michał i może kolejny longplay. Dużo tego jak na 2k17 ale mainstream czeka.

Wiatr

Reprezentant nowej fali w Krakowie. Bardzo młody, a już rozpoznawalny. Dzięki konkursowi OUTFEAT zorganizowanemu przez Tomba jak i SB Maffije udało mu się wypłynąć. Dbałość o flow, umiejętność jego urozmaicania oraz wykrystalizowana stylówka to jego atuty. Tekstowo też nie jest źle, a przecież jest to jeszcze młody gracz. Na pewno będzie o nim głośno, przecież to już oficjalny członek SB Maffija Label.

Producenci

Nie ma co tu za bardzo się rozpisywać ale wspomnieć trzeba. Oni również trzymają poziom. Jest ich wielu, ale najbardziej jaśniejąca postać to oczywiście Lanek. Sam siebie określa 50% oldschool 50% newschool 100% Rap. Stylistycznie od dłuższego czasu reprezentuje te nowoczesne brzmienia. Po drugiej strony barykady stoi równie uzdolniony lecz bardziej klasyczny TMK BEATZ. Współpracował z legendami polskiej sceny JWP, jak i tymi mniej znanymi. Człowiek orkiestra. Całkiem młody, przyszłościowy, MLD, który już zaliczył debiut na legalu, w singlu Kobika. Oczywiście Kraków to nie tylko miasto tych dwóch producentów.  Są jeszcze inni mniej znani ale również na poziomie. Kraków to również pan D.

Inni

W Krakowie jest jeszcze mnóstwo innych raperów ale niestety nie tak jaśniejących jak Ci przedstawieni wyżej. Mamy tu wyjadaczy, niby klasyków ale na elektronicznych bitach, nie bojących się eksperymentów − Wysoki Lot. Młode pokolenie ale już nie najmłodsze −  Folku, Śmiech, Kleban. Nie można zapomnieć o Bazim, który zaliczył debiut w wytwórni Słonia. Jego koledze Kojocie, który od dłuższego czasu rapowo milczy ale myślę, że na nowym Hipocentrum da upust swoim zdolnościom. Na koniec świeża krew, zupełnie z inną stylówą niż Ci wymienieni wcześniej − Senti, Vae Vistic, Frank, Jan-rapowanie, sprawdźcie ich koniecznie, niedługo będzie o nich głośno, a w pewnych kręgach już jest. Gdzieś obok nich jest jeszcze producent Zrowus, który z klasycznym hip-hopem ma mało wspólnego. Jego klimaty to głównie elektronika, ale też potrafi wysmażyć fajny newschoolowy bicik.