Avi & Louis Villain „Spis dzieł sycylijskich” – recenzja

„Spis dzieł sycylijskich” to drugi album z wyjątkowej jak na polską scenę muzycznej serii duetu Avi & Louis Villain. W rok po premierze debiutanckiego krążka pt. „Zbiór pieśni sycylijskich” do słuchaczy trafiła kontynuacja sycylijskiej trylogii, która obfituje w całkowicie nowe brzmienia oraz interesujące historie prosto z życia artystów. Zadbali oni w najdrobniejszym szczególe zarówno o bogactwo warstwy tekstowej, jak i głębię podkładów instrumentalnych. Dzięki temu fani hip-hopu mogą doświadczyć wyjątkowego połączenia ulicznego sznytu z ekspresją liryczną mocno nasyconą wrażliwością poetycką.

Najnowsze dzieło jednego z najważniejszych duetów polskiego rapu jest rezultatem rozliczeń z bolesną przeszłością spiętym w jedną całość poetyckim językiem i licznymi odwołaniami do klasyków środowiska artystycznego. Album rozpoczyna się tajemniczym intrem, po którym następuje pierwszy track nazwany „Harmonia”. Avi wylewa w nim swoje przemyślenia dotyczące sztuki i swojego życia prywatnego. Wspomina także o swoich muzycznych początkach: „Wszystko zaczęło się w tamtej pralni; I trwa tam do dziś, bo jesteśmy normalni”. Jednym z bardziej poruszających utworów obecnych na płycie jest kawałek „Pietà” dedykowany bezpośrednio mamie Aviego. Raper dziękuje w nim za całe poświęcenie, jakim obdarzyła go matka oraz wyznaje jej miłość: „Jestem wdzięczny za to wszystko mamo; Gdziekolwiek jesteś, ricorda che ti amo”.

Jednym z najlepszych utworów z płyty jest „Rimbaud” – utwór, którego tytuł nawiązuje do francuskiego poety Arthura Rimbauda. Literat ten bywa zaliczany do grupy tzw. poètes maudits (poetów wyklętych) oraz jest postacią symbolizującą dziewiętnastowieczny bunt obyczajowy. Owa rebelia po części znajduje odzwierciedlenie w tekście kawałka ze „Spisu dzieł sycylijskich”. „Rimbaud” jest numerem wykorzystującym sampel w stylu screwed & chopped mającym bliski związek ze strukturą brzmieniową szanty. Avi i Louis w tekście stosują słownictwo i przenośnie typowe dla nomenklatury morskiej: np. „Rum i dziewczyny, odciągnięte cumy; Tutaj rekiny polują na sumy”.

Na płycie usłyszeć można czterech gości, którzy swoimi wokalami w sposób szczególny urozmaicili zawartość płyty. Reto w „Epitafium” oraz Borixon w „Gotti” zaprezentowali słuchaczom refreny, które bardzo dobrze wpasowały się w wyraziste bity utworów. Bonson w „Jak mam żyć?” zarapował emocjonalną zwrotkę kończącą kawałek, w której opowiada o samotności oraz wszechogarniającym go smutku: „Za pięć pierwsza nikt nie przyszedł, przykre w k*rwę. W szafce miałem jakieś prochy, dziś nie usnę. Myślę c*uj w te znajomości, klnę jak dureń; A jak znudzi mi się rap to se znowu przedawkuję”. Koza w „Módl się za nami” opowiada natomiast o jego stosunku do śmierci oraz przedstawia swoje filozoficzne refleksje na temat życia: „Jestem swych obaw barłogiem, znalazłem drogę przez pamięć; I nie wiem, co będzie potem. Wiem, że już kiedyś istniałem. Wzdłuż hipokampu pochodnie zapłoną ogniem jaskrawym; Gdy przyznam przed Bogiem, czego nie umiem przed sobą samym”.

„Spis dzieł sycylijskich” jest projektem, którego największą zaletą jest wyjątkowo rozbudowana warstwa liryczna. Inteligentne nawiązania do „ojców poezji”, dobrze przemyślane rymy i emocjonalna treść w połączeniu z wyrazistymi podkładami instrumentalnymi tworzą bezsprzecznie jeden z najciekawszych rapowych albumów 2019 roku. Drugi krążek z sycylijskiego cyklu wzmaga refleksje na różnego rodzaju życiowe tematy oraz zagłębia pochłoniętych treścią słuchaczy w opowiadane historie. Jak się okazuje, wrażliwa poezja w połączeniu z charakternym rapem tworzy artystyczny eliksir, którym nie sposób się nie delektować w trakcie letnich wieczorów.

Więcej o płycie przeczytacie pod hasztagami #Avi #Louis Villain #Spis dzieł sycylijskich

Ocena płyty Avi & Louis Villain „Spis dzieł sycylijskich” 8.7/10

Tracklista

1. Prolog
2. Harmonia
3. Epitafium
4. Pieta
5. Gotti
6. Królestwo
7. Jak mam żyć?
8. Doberman
9. Módl się za nami
10. Rimbaud
11. Ange ou Demon
12. Molto bene
13. Manifest
14. Epilog