CIRA: „TERAZ UCZESTNICZĘ W ROBIENIU DWÓCH PŁYT”

Na początku roku poinformowałeś o „innym” niż dotychczasowe projekty. Cała akcja rozbijała się oto, że płyta dedykowana będzie Białemustokowi – powiedz na jakim etapie obecnie jesteś z tytułem?

Cira: Myślę, że gotowa jest ponad połowa materiału. Przy czym pamiętajmy, że to będzie epka. Chcę jednak, żeby każdy z kawałków był zrobiony z rozmachem, a nie tylko „pyk bicik, nagryweczka i odbębnione” Wraz z Markiem Kubikiem i innymi muzykami  pracujemy nad brzmieniem i podejrzewam, że w sierpniu będziemy blisko finalizacji.

Do rodzinnego miasta odwoływał się między innymi Lukasyno, powiedz co ma to miasto w sobie, czego nie mają inne w Polsce?

Cira: Moim zdaniem jest to swoista harmonia. Z jednej strony duży i rozwijający się miejski organizm, z drugiej zaś specyficzna sielankowość, otoczenie leśne i kulturowa mieszanka. Mi takie proporcje odpowiadają.

Wystartowałeś z projektem dzięki stypendium, zechcesz opowiedzieć o całej inicjatywie – było to na zasadzie konkursu, czy po prostu pula na projekt przypadła tylko Tobie?

Cira: Na reklamę promującą całą akcję natknąłem się w internecie i postanowiłem o stypendium powalczyć. Złożyłem wniosek, pozbierałem referencje i się udało. Wprawdzie dostałem trochę mniej pieniędzy niż sugerowałem we wniosku, ale i tak jestem szczęśliwy i w pewnym sensie wyróżniony. Obok mnie takie stypendia dostało jeszcze kilka osób. Ludzie z różnych dziedzin sztuki.

Jesteś w pewnym sensie renesansową duszą – z tego co wiem, poza rapowaniem, piszesz wiersze, malujesz obrazy i grasz w teatrze – kto zaszczepił w Tobie te pasje?

Cira: Fakt, lubię malować i rysować. Dzięki temu potrafię się trochę odciąć od zmartwień dnia codziennego. Obecnie kończę duże, absurdalnie wykręcone płótno i nie mogę się już doczekać końcowego efektu. Ne mam jednak edukacji plastycznej. Podobnie jest z próbami poetyckimi. Nie uważam się za jakiegoś natchnionego geniusza poezji. Od czasu do czasu po prostu wypływają ze mnie słowa, które układają się w wiersz. Czasami wyślę coś na konkurs, czasem do szuflady.

Z teatrem to jest tak, że miałem kilka romansów z tamtejszymi deskami. Nie jestem zawodowym aktorem, ale parę razy z przyjemnością współpracowałem z ludźmi teatru. Różnorodne życie jest spoko.

W teorii raperem jest się do pewnego wieku, wielu kolegów po fachu już przestało czynnie uprawiać te muzykę, gdzie Ty widzisz się za kilka lat?

Cira: Ziom życie jest na tyle nieprzewidywalne, że nie odważę się na kreślenie scenariusza dalekosiężnego. Ja póki co czerpię przyjemność z pisania, nagrywania, rapowania. Jeśli spojrzę w lustro i zobaczę tam wypalonego, żałosnego klauna-wujasa, to nie będę nikogo nękał i dam se spokój.  Teraz uczestniczę w robieniu dwóch płyt i nigdzie się nie wybieram.

Z wykształcenia jesteś nauczycielem języka angielskiego, dlaczego w takim razie tak mało kooperujesz z artystami z Zachodu?

Cira: Ostatnio rzadziej używam angielskiego, przez co nie śmigam tak płynnie. Poza tym akcent kulejący na bicie czasem potrafi razić. Nie wykluczam, że nigdy nie nagram już „in english”, jednak myślę po polsku, to i piszę po polsku.

Rozmowę zaczęliśmy o projekcie dedykowanym miastu, wspominałeś także o wspólnej płycie z Hukosem – na ile ten temat jest aktualny?

Cira: Taki temat istnieje, ale tylko tyle. Ostatnio nie widujemy się z Bartkiem zbyt często, to i trudno mówić o płycie. Hukos na jesieni wydaje solówę, poza tym skrobie też inne indywidualne kawałki. Ja też mam co robić, więc na spokojnie. Przyjdzie odpowiedni moment na Głodnych z Natury 2. Mogę jeszcze na koniec zdradzić, że szykuję jeszcze jedną płytę w kolaboracji z …

Ok. teraz nie zdradzę ksywki, ale powiem, że mamy już dużo materiału. Postaramy się sieknąć to w tym roku.

Zatrzymajmy się na koniec na promocji. Dzisiaj rap to głównie media internetowe. Rzadkością jest trafić do telewizji, ogólnokrajowych rozgłośni. Nie sądzisz, że bytowanie w jednym nawet potężnym medium zawęża horyzonty i w natłoku produkcji, teledysków, których wychodzi masa – jest co raz gorzej zwrócić na siebie uwagę?

Cira: Sam odpowiedziałeś sobie na pytanie przyjacielu. Niby rap jest już wszędzie, ale nadal się go boją jak nieobliczalnego bandyty.

Ostatnie pytanie odnośnie płyty, której dotyczy ta rozmowa – jak będziecie ją promować, na ile sam będziesz angażował się w cały marketing?

Cira: Na pewno odbędzie się premierowy koncert, promujący wydawnictwo, bo to jest jeden z punktów umowy. Jeżeli starczy forsy, lub ktoś zainteresuje się materiałem, to skręcimy obrazek.

Dzięki za rozmowę.

Cira: Dzięki. Życzę Wam bezpiecznego i słonecznego lata z kozackimi przygodami. 5!