Fukaj & Kubi Producent „Chaos”: nieporozumienie – recenzja

Przyznam, jestem entuzjastą debiutów. Dlatego też kiedy co miesiąc wybieram krążki pod recenzje, kładę szczególny nacisk właśnie na twórczość artystów dopiero wchodzących na rynek wydawniczy. Mają oni w sobie coś magicznego. Młodzi, głodni sukcesu, po latach starań, w końcu otrzymują swoją szansę, aby pokazać się przed światem. Rzadko przy tym kalkulują, ale zawsze chcą się jakoś wyróżnić. W ten sposób rodzi się postęp. Nie da się ukryć, najlepszą smykałkę do debiutów od lat ma SBM Label. Nikt z nas jednak nie jest nieomylny i każdemu zdarzy się fakap. Tutaj nosi on nazwę “Chaos”. 

Ja to po prostu czuję, jak hejtujesz tu zwykle z zazdrości chłopcze
Nie wiesz kurwa jakie mam możliwości
Nie lubię tak mówić, no bo to żałosne

Zacznijmy jednak od pozytywów, bo nie ma ich za wiele. Konceptem “Chaosu” jest notabene poszukiwanie definicji samego tytułu. Przez krążek prowadzi nas głos anonimowej kobiety, której dygresje dzielą numery, nadając tym samym im bezbłędnej spójności. Cały ten pomysł uważam już za fenomenalny. Co więcej, jego realizacja również została wykonana na wysokim poziomie. Czego już nie mogę powiedzieć o liryce rapera. Poza “Nominacją” próżno szukać ciekawych przemyśleń Fukaja. Wynudziłem się niezmiernie, wysłuchując kolejnych drętwych historii rapera. Już na samym początku longplaya, prawię się oplułem wysłuchując „oto jest dzień”. Takiego syfu to nie miałem na słuchawkach od dawna. Przecież to brzmi jak pierwszy numer twojego kolegi z klatki obok, który od tygodnia słucha rapu i postanowił się sprawdzić. Później nie jest lepiej. Porównania pokroju “im starszy tym lepszy jak wino” jakoś mnie również nie przekonują, ciekawe dlaczego. Nie brakuje oklepanych patentów i przeciągań ala Guzior. Mógłbym się dłużej o tym rozpisywać, ale zaczyna to przybierać formę znęcania się nad wykonawcą. Wbrew pozorom, nie jest to moja intencja.

Duże miasto, duże światło pada dziś na beton
Wszędzie forsa, wszędzie towar, wszędzie ten jebany fetor

Fukaj bawi się z bitami w berka. Chociaż widzę te usilne próby utrzymania się na produkcjach Kubiego, są one daremne. W tej całej bieganinie gubi on rytmikę, w głównej mierze poprzez swoją drętwą sylabilizacje. Powiedzieć więc, że Fukaj nie ma warsztatu, to jak nic nie powiedzieć. Fukaj nawet młotka nie ma. Mam nadzieję, że to zrozumiała metafora. Przy czym samemu zawsze uważałem, że mamy w Polsce zbyt duże wymagania co do hip-hopowców. Każdy musiał posługiwać się wyrafinowaną polszczyzną i bezbłędną dykcją, kiedy za granicą mało to, kogo obchodziło. Ten brak luzu nie dość, że był uprzykrzający, to spowodował znaczący zastój w rozwoju gatunku. Jedno trzeba przyznać natomiast. Przynajmniej w tamtych czasach, odpowiednio zbudowany hype nie zapewniał grupy odbiorców. Żeby była jasność. Mi naprawdę wszystko jedno kto i ile ma słuchaczy na Spotify czy Youtube. Tym razem jednak kończy się to albumem sklepowym, wydanym przez nie byle jaką wytwórnię. Nie moją rolą jest kwestionowanie decyzji podejmowanych przez SBM Label, ale stwierdzić mogę z pewnością, że to ich najgorsze wydawnictwo w historii. Dalej. Jedynym gościem na płycie okazało się Vito. Tak ten sam, który mówił coś o poziomie, krytykując Leosię. Absurd goni absurd.

Jak ty wygrasz to ktoś straci, życie to gra w szachy
A twoja królowa właśnie zbiła mi konia
Ola aloha ciągle w samolotach

“Chaos” to album udowadniający, jak paradoksalnie mało jest muzyki w muzyce. Fukaj z racji miernych umiejętności rapera, zadbał o każdy inny aspekt albumu. I zrobił to dobrze. To trochę jak dostać najlepiej opakowany prezent w życiu, ale w środku znajdowały się TikToki Edzia, albo co gorsze, płyta jakiegoś Zbuka. W 2021 roku doszliśmy do momentu, kiedy zupełnie nieważna jest sama muzyka, aby sprzedać krążek. Ważne jak wytwórnia ubierze do tego artystę. No a trzeba przyznać, że Fukaja całkiem dobrze wystylizowali do gonienia bitu przez 46 minut. Dla mnie zupełne nieporozumienie. 

My też byliśmy kiedyś dziećmi
Pokolenie lat dwutysięcznych
Też udało nam się dużo przeżyć

Ocena płyty: Fukaj & Kubi Producent „Chaos”: 4/10

Tracklista

1. chaos (intro)
2. oto jest dzień
3. nominacja
4. ogród
5. zatapiamy się feat. Vito Bambino
6. Północ
7. Wstań i Zaśnij
8. Marvin Gaye
9. Tańczę nim zasnę (co-prod. Charlie Moncler)
10. Światła Miasta
11. Bar Mleczny
12. BÓL
13. DOM DIABŁA
14. ZIEMIA OBIECANA