Koldi – „Pare bangieruw o kurwa niczym 2” |REMINISCENZJA

Telefony do Dioxa to przecież klasyk. Twórczość reprezentanta Hifi została również wyśmiana w jednym z przerywników między numerami.

"Ematei wiem, że za parę lat będziesz opisywał se te misktejpy w dziale "a pamiętasz jag?" więc od razu se pobierz te dzieła.rar, bo huj wie czy przetrwają na serwerach i dyskach lat tych pare". Takie oto słowa możemy przeczytać w pliku, który był dołączony do niniejszej płyty. Sorry Koldi, bo ani nie jestem Mateuszem, ani nie minęło wystarczająco dużo lat by umieścić informacje o tym dziele w felietonie " A pamiętasz jak?". Czas jednak przypomnieć płytę, gdyż jest to kamień milowy polskiego trapu.

Alcomindz to mafia, to movement, to skład. To również pionierzy stylu, z którym wjechali z buta na polską scenę. Z miejsca zyskali rzeszę przeciwników, ale i gremium zaufanych fanów. Zrobili coś, czego nie spodziewał się nikt. Stanęli w opozycji do utartych schematów i za nic mieli sobie świętości jak i pewne kanony hip-hopu. Albumy " Skazani na dynks" czy obie części WKS'ów to jedynie przedsmak ich drogi, lecz z miejsca ich numery stały się hymnami melanży, gdzie wóda i prochy to dobra narodowe. Dzisiaj jednak nie o całym składzie, a jedynie o księciu i jego drugiej części bengerów.

"Pare bangieruw o kurwa niczym 2" to biblia każdego polskiego trapowca. Numery z tej płyty słyszeli nawet zatwardziali trueschoolowcy – wystarczył jeden telefon. Dotychczas Koldi wydał niesamowitą ilość numerów, lepszych bądź gorszych. Nagrał kilka solowych płyt, zaliczył mixtape'y z całym składem ALCMDZ czy EPki w duecie. Niemniej jednak to właśnie ta płyta jest klasykiem, jeżeli chodzi o solową twórczość księcia.   

Na sukces trzeciego, solowego mixtape'u Koldiego wpłynęło kilka istotnych czynników. Już samo Intro i Outro sporo namieszały. Telefony do Dioxa to przecież klasyk. Twórczość reprezentanta Hifi została również wyśmiana w jednym z przerywników między numerami. Powstał także track Domofon, który był dissem dopełniającym całą historię z Dioxem. Nie myślcie sobie, że sukces tego albumu opiera się wyłącznie na przytykach w stronę Warszawiaka.

Dodatkowym elementem mixtape'u, który czynił go tak wyjątkowym były featy. Koldiemu udało zebrać całkiem sporą liczbę interesujących gości. Oprócz chłopaków z ALCMDZ mogliśmy usłyszeć dobrych znajomych składu – Miami hit music. Ich wspólny numer był czystą definicją trapu. Mocny bit, bezkompromisowe wersy przepełnione narkotycznymi treściami jak i wulgarne zwroty kierowane do płci przeciwnej. Znam nawet jedną historię związaną z tym numerem. Pewien kierowca słuchając numeru wpadł w trans i zapominając o zasadach ruchu drogowego zaczął jechać pod prąd. Całe szczęście skończyło się tylko na rozmowie z policją. 

Poza nimi gościnnie udzielił się wówczas młodziutki Bedoes. Kto by się spodziewał, że po kilku latach nieokrzesany Przybylski zacznie przejmować scenę. W dodatku na jednym tracku mogliśmy usłyszeć Quebonafide oraz Rzabkę. Paradoksem było, iż ten drugi zjadł numer "Wiem że mogę", mimo że to Quebo wyznaczał już pewien standard na scenie. Dopełnieniem mixtape'u byli również Blejk, Pablo Novacci, Suchar, John Martson oraz mniej znani koledzy Koldiego.  

To o czym wspomniałem to jedynie suplementy, które wpływały na dodatkową wartość materiału. Najważniejszym elementem całej układanki był sam Koldi. Każdy spodziewał się dosadnych i chamskich wersów, czyli kwintesencji stylu ALCMDZ. Niemniej jednak raper z Małkini solowo zawsze dawał więcej od siebie. Indywidualny materiał był bardziej impertynencki niż działania ze składem. Dodatkowo "Pare bangieruw o kurwa niczym 2" były kwintesencją idiolatrii. Koldi w buńczuczny sposób przekazywał treści o sobie samym bez jakiegokolwiek krytycyzmu do własnych działań. Przeciwnie – aprobata tych zachowań była czymś naturalnym. Rozliczył również boom bap zarzucając raperom lubującym się w nim – wtórne linijki, pełne prostoty i truizmów. Niestety dla nich, zrobił to w bardzo dobrym stylu serwując zręczne hasztagi, których do dziś nie powstydziliby się wielcy tej gry.

Kończąc temat nie można nie wspomnieć o mizoginistycznych treściach, które przepełniały mixtape. Seksizm był tu obecny po każdą postacią. Uprzedmiotowienie kobiety było tak wyraźne, że jej rola na albumie wiązała się jedynie z  zaspokojeniem seksualnym, czy też –  bądź aż – z zadaniem  rozcierania grud narkotyków. Słowa takie jak suka, kurwa bądź dziwka zostały tu odmienione w każdy możliwy sposób. Mam nadzieje, że końcówka nikogo nie zraziła i Ci którzy nie znają materiału chętnie go sprawdzą. Pamiętajcie, że muzyka to tylko muzyka, a styl jest stylem kurde.