Peja i DJ Decks ogłaszają „SLUG” – zestaw 10 świeżych utworów. To brzmienie bardziej podziemne, ale nadal melodyjne – przekonują.

Na „SLUG” duet idzie mocniej w under, jednocześnie podkreślając linijki nośnymi motywami melodycznymi. Słychać to szczególnie w „City Break 2” z udziałem Gandi Gandy, w „Męskim Świecie” (feat. Wojtas WYP 3) oraz w solowym „I tylko…”.

Mocniejsze akcenty to otwierająca „Hierarcha Wartości”, „Czas nie leczy ran” z PIH-em i „Czarny skorpion”. Tytułowy „SLUG” łączy twarde wersy z przyjemnymi samplami. „Nie tracę głowy” pozostaje najbardziej stonowany, podporządkowany klimatowi zwrotek.

Jak przy poprzedniej płycie, gospodarze zaprosili przedstawiciela młodszego pokolenia. Tym razem to białostocki VBS, z którym powstał utwór „Najważniejsze”.

W zamknięciu wersji preorder znalazł się „2errorym” – najbardziej hardcorowy cut na krążku, który według ekipy przebija pierwszą część serii.

Na płycie dużo skreczy – zasila je blisko połowa materiału. Tekstowo to spojrzenie na kondycję człowieka i zanikające wartości w czasach mainstreamowej iluzji, ale też klasyczna hip-hopowa zabawa słowem od „starych wilków” z ponad 30-letnim stażem.

Fizyczna premiera „SLUG” została wyznaczona na 12 grudnia 2025 r.

„Gazeta Wyborcza” od lat słynie z głoszenia narracji, której związki z rzeczywistością są dość luźne. Przekonali się słuchacze rapu, kiedy jedna z redaktorek lewicowego medium zamieściła zdjęcie Sokoła w newsie o śmierci Pona.

Przekaz „Gazety Wyborczej” od lat budzi skrajne emocje. Z jednej strony udało im się pozyskać dość szerokie grono osób życzliwych masowej migracji odbiorców, z drugiej strony bywali też wielokrotnie krytykowani za kontrowersyjne teksty. Legendarna jest już anegdota, gdy generał Stanisław Skalski pogonił jednego z redaktorów „Wyborczej”, który próbował go przekonać, że odpowiadająca za stalinowski terror wierchuszka UB nie miała żydowskich korzeni. – Jak pan chce, żebym ja panu zeznawał według żydowskiej nomenklatury, to wy***dalaj pan! – rzucił mu Skalski, będący ofiarą powojennych represji.

Powyższe przykłady tekstów to klasyczna narracja tego medium, której trzymają się już ponad 30 lat. Jednak chyba nikt nie przypuszczał, że pracownicy „Wyborczej” są w stanie pomylić Sokoła i Pona. Tak się właśnie stało w dniu śmierci rapera. Kompromitująca wpadka wisiała kilkadziesiąt minut na stronie portalu, aż po wielu krytycznych komentarzach ktoś ją w końcu odkrył i zmienił fotografię.

7 listopada premierę miał album Włodiego & Ero „Reszty nie trzeba”. Krążek trafił do serwisów streamingowych oraz na Youtube.

Album „Reszty Nie Trzeba” to osiem premierowych numerów, esencja tego za co pokochaliśmy rap, szczera konkretna nawijka i brzmienie, które łamie kark. Jest dokładnie tym, czego fani się spodziewają przy połączeniu dwóch warszawskich ikon. Produkcją albumu zajęli się specjaliści w swojej dziedzinie O.S.T.R., Szczur JWP, Amatowsky oraz TOMEK BENT.

– Sprzedaż preorderu jest bardzo dobra. Nakład praktycznie wyprzedany – informował wczoraj Włodi.

Odsłuch:

Do sieci trafiło nagranie ze spotkania Kanye’ego Westa z rabinem Yoshiyahu Yosefem Pinto. Raper wyraził skruchę i przyznał, że zmaga się z chorobą afektywną dwubiegunową.

Podczas rozmowy rabin wykazał się wyrozumiałością i odwołał do Tory: – Człowieka nie definiują jego błędy, ale sposób, w jaki je naprawia. To jest prawdziwa siła człowieka: zdolność do powrotu, uczenia się i budowania mostów miłości i pokoju.

Publiczne przeprosiny i przyznanie się do choroby

Na udostępnionym nagraniu widać, jak raper i duchowny trzymają się za ręce i rozmawiają przy wsparciu tłumacza. West mówi:

– Czuję się naprawdę zaszczycony, że mogę dziś z wami usiąść i wziąć odpowiedzialność. Miałem do czynienia różnymi problemami. Mierzę się także z chorobą afektywną dwubiegunową. W związku z tym, moje pomysły doprowadzały mnie do skrajności, w której zapominałem o bezpieczeństwie ludzi wokół mnie i o sobie samym. Chciałem więc wziąć odpowiedzialność za to.

W marcu, West opublikował serię antysemickich, rasistowskich i ksenofobicznych wpisów, w których wplatał wątki dotyczące matki swoich dzieci i jej bliskich. Pozował również z naszyjnikiem ze swastyką i rozpoczął sprzedaż koszulek z tym symbolem.

Wciąż napływają wspomnienia odnośnie Pono, który odszedł 6 listopada. Tym razem krótką refleksją podzielił się Zeus.

Jak napisał łódzki raper:

Przedwczoraj zagraliśmy wspaniały koncert w Hybrydach. Jestem bardzo wdzięczny i chciałbym dziś wrzucić podsumowanie tego pięknego wieczoru. Zrobię to jednak później, wybaczcie. Myślę o tym, jak po koncercie podchodziliście do mnie rozemocjonowani, często nie mogący znaleźć „odpowiednich słów”, które mogłyby oddać to, jak wiele znaczy dla Was (w tym przypadku moja) muzyka.

Myślę o tym, bo ja tak samo podszedłem kiedyś do PONO. Spotkałem Rafała na backstage’u, po koncercie, na którym obaj graliśmy. Mimo kilkunastu lat na scenie, pierwszego dużego sukcesu na koncie (w postaci albumu „NIE ŻYJE.”) poczułem się jak dzieciak, który widzi idola. Wtedy jeszcze piłem alkohol i byłem już w stanie lekkiej nieważkości ale widząc go poczułem, że muszę mu powiedzieć, jak ważne są dla mnie rzeczy, które zrobili z ZIP Składem. Wyszedł z tego pewnie niespójny bełkot bo alkohol zrobił swoje a emocje swoje. Mam nadzieję, że chociaż sens tej mojej wypowiedzi udało mi się wtedy przekazać. Dziękuję za wszystko. Spoczywaj w pokoju.

„I tak tkwimy tu, aż w końcu kończymy by znów narodzić się od nowa”.