Moli „Jak spadały gwiazdy”: niekonwencjonalny debiut – recenzja

SBM nie wychodzi z ciągu wydawniczego. Ledwo co zakończyli promocję „Rewolucji Romantycznej”, aby już zapowiedzieć albumy Moliego, Fukaja i Janusza Walczuka. Gdzieś tam pojawił się również Mata z przypominajką swojej pozycji w grze. Doliczmy do tego jeszcze, co mówi się w kuluarach, to szykuje nam się kolejny mocny rok dla warszawskiej wytwórni. Spoilerów wam oszczędzę, bo dzisiaj przyjrzymy się jednemu z wyżej wspomnianych debiutantowi. Zobaczmy „Jak Spadały Gwiazdy”.

Słychać krzyk na blokach
Śpiew syreny, nie tej z morza
Moja ręka na jej włosach

Debiut Moliego to historia o zagubieniu. Gdzieś pomiędzy pracą na poligonie, niewiernymi kobietami, pochłaniającymi imprezami i twardymi używkami, nasz bohater zdaje się lawirować bezwładnie w warstwie lirycznej. “Jak Spadały Gwiazdy” rozkłada na czynniki pierwsze wszystkie towarzyszące mu emocje. Rozczarowanie, nadzieja, żałość, presja – przeważają na krążku. Motywem zdającym się ciągnąć zarówno życie muzyka, jak i samą płytę dalej, okazuje się nadana mu przez SBM szansa. Nie zabrakło w tym wszystkim również akceptacji swoich wad, kompleksów i rozliczeń z popełnionych błędów. Nie jest to bynajmniej typowe “nie miałem, teraz mam”. To raczej powrót Moliego do punktu wyjścia, z czego jest on ewidentnie dumny. Problemem jest natomiast chaotyczność. Moli zachowuje się jakby, chciał wszystko przekazać w jednym numerze. Jakby nikt mu nigdy nie miał już dać szansy po tym tracku. Takich jednych numerów jest jednak ostatecznie prawie dwadzieścia. Jeszcze na etapie singli widziałem „Jak Spadały Gwiazdy” w ścisłej topce roku. Trzeba przyznać temu chłopakowi, iż posiada nadzwyczajną zdolność do kompresji opowiadanych historii. Okazało się to dla niego jednak bronią obosieczną. Po pierwszym odsłuchu odniosłem dziwne wrażenie, jakbym już co najmniej trzykrotnie przeleciał całe CD. Dłuży się niemiłosiernie.

Co znaczy moralniak, gdy pisze o siódmej, że miał podobnie jak ja
Już nie pije i nie ćpa, podobnie jak ja, siódma rano
Gdyby wiedział, że z nim pisze naćpany i z posypaną
To by napluł na to albo napluł mi w twarz i dobrze mi tak

Moli nie żałuje sobie autotuna. Traktuję ten zabieg przede wszystkim jako formę podkreślenia emocji. Chociaż zdecydowanie najlepiej Moli prezentuje się w klasycznym wydaniu. Rapować Adam potrafi. Szkoda tylko, że zbyt mało tego pokazuje na własnym debiucie. Na „Jak Spadały Gwiazdy” przeważają wyraźne eksperymenty brzmieniowe. Nie widzę żadnego sensu w tym zabiegu, będąc nadal wchodzącym artystą na scenę. Ponownie udziela się motyw strachu Moliego, że jak wszystkiego na raz nie pokaże, to może nie mieć już nigdy na to szansy. Na co ten pośpiech? Za bity na płycie odpowiadają: Beck Beatz, Charlie Moncler, Chivas, Culten, Faded Dollars, Got Barss, Jarxx, Madkid, Noria, SHDØW, TheSkyBeats i Traperhoff. Zwrotki dołożyli Cooks, Floral Bugs, Janusz Walczuk, Kuqe oraz White 2115. Najważniejszymi numerami są: “#perfectlife”, “Złe towarzystwo”, “Pąki białych róż”, a także “Na pół”.

Mama, nie bój się, ogarnę, chociaż wiem
Że było blisko, by mi strzelali tę salwę w niebo
Rozkwitały pąki białych róż

Wydaje mi się, że najbardziej to sam autor potrzebował tego albumu. W pewien sposób tłumaczy się on przed samym sobą, z dotychczasowego życia i zostawia otwartą ścieżkę ku przyszłości. Tematyka jest wyjątkowo prywatna. Moli bez żadnych skrupułów dzieli się ze słuchaczem nie tylko swoimi problemami, a również tym jak przez nie przechodził emocjonalnie. Nie będzie to koncept, na który każdy pójdzie, ale ja doceniam.

Dojdź sam do tego, ty nie ufaj ludziom i nie walcz z kolegom
Jak już walisz konia, no to wal swojego
Jak już wchodzisz w dupę, to anal z modelką

Ocena płyty Moli „Jak spadały gwiazdy”: 7.2/10

Tracklista

1. Em
2. Polski Chav
3. Nocne Światła
4. Złe Towarzystwo ft. Kuqe 2115
5. Pąki Białych Róż
6. Nie Widzieli
7. Mr. Deeds ft. White 2115
8. Jupikajej
9. Wrap
10. Ekwipunek ft. Janusz Walczuk
11. Perfectlife
12. Riddikulus ft. Floral Bugs
13. Co Narobiłaś
14. Na Pół
15. Jak Spadały Gwiazdy
16. Hey

Bonus track:

1. Techno
2. Samiec Alfa ft. Cooks