RECENZJA: VNM – „Klaud N9jn”

VNM po rocznej przerwie powraca z kolejnym materiałem. "Klaud N9jn" bo taki tym razem tytuł wymyślił raper to piętnaście nowych numerów, z czego dwa ostatnie zostały dodane jako bonus do preorderu.

Jednym z bonusów jest kawałek "Linie", którym Fał świetnie zakończył rok 2014, nawiązujący brzmieniem do najlepszych czasów rapera, gdy zamiast prób śpiewu, słychać było punchline za punchlinem. Niestety jest to tylko track dodatkowy, a pozostała reszta brzmieniowo to dalsza inspiracja Drakiem, J. Cole'emi innym popularnymi raperami z USA. Czy "Klaud N9jn" wprowadzi powiew świeżości w dyskografii Elblążanina? Czy jednak otrzymaliśmy odgrzewany po raz trzeci kotlet?

W tym przypadku ani jedna ani druga opcja się nie sprawdziła, "Klaud N9jn" nie odbiega formą od "ProPejn", ale brzmi na tyle dobrze, że nie czujemy znużenia przy kolejnych odsłuchach. Prawie wszystkie elementy w porównaniu z poprzednimi produkcjami poszły do przodu, raper lepiej nawija, bity wpadają w ucho, teksty z ograniczoną ilością podwójnych na siłę, jedynie śpiew dalej kuleje jak kulał. Z zapowiedzianych już dawno lekcji nauki śpiewu chyba nic nie wyszło i raczej wątpliwe, by temat został ponownie podjęty. Jednak kto słuchał wcześniejszych legalnych płyt VNMa zdążył się do tego przyzwyczaić, a czasami jak kiedyś w "Nigdy Więcej" czy teraz w "Zmora" dodaje to kawałkowi kolorytu.

"Skalpel" i "Druga", czyli dwa przedpremierowe single są jednymi z gorszych, jeśli nie najgorszymi numerami na "Klaud N9jn". Dziwny sposób promocji, gdzie na single wybierane są najsłabsze kawałki. "Druga" to przykład wszystkiego tego co Fał łączy w sobie najgorsze w wybranej przez niego nowej stylistyce. Do powyższych dwóch utworów dołączyć można "Chcę to widzieć", który nie przykuwa jakiejkolwiek uwagi, a do tego dobrany motyw oklepany już od "Stanu" Eminema i wielu innych przed nim. Tyle o minusach, których jest na szczęście o wiele mniej niż plusów.

Wcześniej wspomniana już "Zmora" to na ten moment jeden z najlepszych numerów 2015 roku. Zabawnie skonstruowana historia, przecinania się dróg rapera i jego nauczycielki angielskiego z liceum. Wpadający w ucho refren, plus nośny bit podobno kupiony za półtora tysiąca od SoDrumatica. Jeśli to prawda, to bardzo dobrze, że ten podkład trafił jednak do VNMa, który potrafił go wykorzystać, niż miałby zostać zepsuty przez jakiegoś drugoligowego rapera.

Natomiast wielka szkoda, że "Fan3" został umieszczony tylko na preorderowej wersji, a w sklepowej go nie uświadczymy. Co prawda temat w sam raz dla "zakochanych w rapie" nastolatek, ale bit od B.Melo – najlepszy na całej płycie. Delikatnie wprowadzający w lovesongowy klimat, nawet jeśli jest to opowieść o dziewczynie dalekiej od tych przedstawianych w komediach romantycznych.

Trzeci singiel "REM" to połączenie dawnego Fała z nowym. Wygładzony refren, ale zwrotki napisane jak za czasów "De Nekst Best" i podziemnego stażu:
 

"Obojętnie czy tym wezmę ten fame w radio na AirPlay
Też łatwy ten cash co Ray J chapie za sextape"

"Nie rozumiesz? Nie zrobisz jej dobrze, jak Rocco Siffredi"
 

Pokazując jakie inspiracje muzyczne nim aktualnie kierują:
 

"J. Cole niby zwykłym CD nauczył mnie jak być szczęśliwym"

Warto napisać jeszcze o dwóch utworach, "Zagłusz Mnie", oraz "Mirror ErroR". Pierwszy dość oryginalny jak na polską scenę, kawałek pisany z perspektywy innego rapera (Mes), drugi podsumowuje, a zarazem spaja wszystkie numery jako jeden duży sen. I kłamstwem nie było, gdy raper mówił, że ma koncept na ten album.

Od czasów "De Nekst Best" gospodarz unika gościnnych zwrotek kolegów po fachu, jedynym wyjątkiem był Flojd na "ProPejn". Tutaj jest podobnie, oprócz VNMa dodatkiem są tylko cztery wokalistki. Dobrze znana z poprzedniej płyty Kamila Bagnowska, Ania Karwan, która współpracowała między innymi z Mezo, Klaudia Szafrańska, która wystąpiła na ostatnim Rasmentalismie, oraz Sylwia Dynek. Najlepiej wypadała trzecia w kolejności Klaudia, podobnie jak na "Wyszli coś zjeść" ubarwiła swoim wokalem kawałek. Kamila i Ania spisały się bez większych zarzutów. Natomiast Sylwia zaprezentowała się słabo, mdłe jak cała "Druga".

Przy "Klaud N9jn" pracowało ośmiu producentów. Oprócz wcześniej wspomnianego SoDrumatic, który jest autorem dwóch bitów, duży plus należy zapisać przy B.Melo, oraz Du:it. B.Melo miał tutaj największych udział ze wszystkich beatmakerów, Fał zapowiadał go jako następcę SoDrumatica, który po współpracy z nim ma zyskać dużą popularność. Trudno nie przyznać mu racji, już "Linie" pokazały, że producent posiada nie małe umiejętności, tutaj takie bity jak w "REM" czy "Fan 3" tylko to potwierdziły. Du:it odpowiedzialny jest natomiast za podkłady w "HopeUknow" i "Dziewiąta Chmura". Jako ciekawostkę można dodać, że podobnie jak na Etenszyn, raper nawiązał współpracę z popularnym niemieckim producentem o kswyce 7inch, który zajął się produkcją kawałka "Najtaut". Dobry klimatyczny, mroczny bit.

Bity to oprócz ulepszonej nawijki gospodarza największe pozytywne zaskoczenia. Duża dawka dobrej elektroniki, choć w np. Deemz nie potrafił uratować Drugiej, nawet dając solidny podkład.

Plusy:
– progres we flow gospodarza,
– niezły pomysł na album i poszczególne numery,
– bardzo dobre bity,
– w większości przypadków solidnie zaśpiewane refreny przez wokalistki,
– ciekawsza warstwa tekstowa, mniej wymuszonych podwójnych niż na ostatniej produkcji,
– ograniczenie "śpiewania" przez VNMa, jeśli już się pojawia to nie przeszkadza i mniej irytuje.

Minusy:
– fatalny dobór singli przedpremierowych, praktycznie najgorsze kawałki,
– "Druga", wszystko w przypadku tego utworu leży, jedynie bit jeszcze się broni.

Numery warte sprawdzenia:
– Zmora
– Fan 3
– REM
– Mirror ErroR
– HopeUKnow

VNM dobrze przepracował ostatni rok solowej posuchy. Słuchacze dostali album dalej utrzymany w tej samej "ramce" co poprzednio, ale mimo wszystko jest to świeże, głównie za sprawą producentów i dobrego jak na polską scenę flow gospodarza. Osobiście nie jest to dla mnie najlepsza produkcja 2015 roku, nawet na ten moment, ale spokojnie w TOP5, a może i po głębszym przemyśleniu TOP3 u niektórych się znajdzie. Ocena: 5-/6