Sprawdź nas też tutaj

Wywiad

Anatom: „Dołączenie do Bozon Records pozamykało mi wiele drzwi”

Obszerna rozmowa z autorem „Autonomii”.

Anatom

Opublikowany

 

21 grudnia ukazała się nowa płyta Anatoma „Autonomia”. Z autorem krążka porozmawialiśmy o odejściu z wytwórni Tau’a, dorabianiu ideologii do muzyki, koncepcji krążka, kto i dlaczego nie zdecydował się współpracować z Anatomem, a także o spotkaniach z uczniami w szkołach.

Był Bozon, miało być Embryo, a ostatecznie wydajesz własnym sumptem. „Autonomia” wydawnicza to najlepsze rozwiązanie na ten moment?

Zasilając szeregi Bozonu miałem tą świadomość, że to jest bilet w jedną stronę. Zdawałem sobie sprawę z tego, że Piotrek (Tau) jako raper jest szanowany za umiejętności i dokonania jednak niewiele osób z głównego nurtu chce z nim współpracować ze względu na radykalne poglądy i kontrowersyjne metody ich przekazywania, tak samo więc patrzyli na Bozon Records. Na tamten moment nie wyobrażałem sobie, że kiedykolwiek będę chciał stamtąd odejść, no ale wtedy jeszcze nie znałem Piotrka. Dziś jestem raperem z łatką i wcale nie chodzi mi o to, że wstydzę się bycia wierzącym człowiekiem czy, co gorsza, przestałem wierzyć, nic z tych rzeczy. Ta decyzja pozamykała mi wiele drzwi na scenie a ja wcale nie będę się dobijał do żadnych z nich na siłę, po prostu zdecydowałem się robić swoje, w końcu kocham robić rap, nie hype. Jak ktoś będzie chciał mnie wydać to sam się odezwie, maila i telefon sprawdzam regularnie.

Współpraca z Embryo nie doszła do skutku, bo chcieli więcej tracków w stylu 'Nowy rok, nowy ja’, ale Tobie konceptualnie chyba nie grało to z treścią zbliżającego się wydawnictwa?

Marek (właściciel Embryo) na pierwszej rozmowie zaproponował mi współpracę wydawniczą. Ja już wtedy miałem napisaną większość utworów na płytę, część była nagrana. Pokazałem mu te rzeczy, miał pewne zastrzeżenia co do bitów od samego początku, jednak ja byłem uparty, w końcu się zgodził no i zabraliśmy się do pracy. W międzyczasie wyszedł ‘Nowy Rok, Nowy Ja’. Po około trzech miesiącach od pierwszej rozmowy zadzwonił do mnie Marek, stwierdził, że przemyślał sprawę i jednak nie chce tego wydawać no chyba, że sam od początku wyprodukuje wszystkie utwory. Ja się nie zgodziłem, z szacunku do włożonej w to pracy, mojej, producentów i moich przyjaciół. Marek jest świetnym muzykiem jednak jako producent i wydawca chciał mnie trochę ‘stworzyć’, wykreować na nowo, a mnie ta jego wizja odebrałaby autonomię, dwuznacznie.

Słuchacze będą mogli liczyć jeszcze na bangery w podobnym stylu?

Oczywiście.

Przekazywane przez Ciebie treści na pewno zyskałyby drugie dno na jakimś agresywnym bicie. Nietuzinkowa forma przecież zawsze się sprawdza.

Wiem, dlatego nagrałem Przepis na sukces.

Wracając jednak do 'Autonomii’. Ile trwały pracę nad płytą i dlaczego koncepcja ciągle była zmieniana?

Prace nad płytą rozpoczęły się zaraz po Młodych Wilkach 2017. Wiedziałem, że muszę wykorzystać szansę, którą stworzyłem sobie przez udział w tamtej edycji, moim zdaniem najlepszej i bez wątpienia najbardziej wyhajpowanej. Jednak już w tamtym czasie perspektywa dalszej współpracy z Bozon Records stała pod dużym znakiem zapytania. Od początku roku finansowo byliśmy nigdzie jako label, brand odzieżowy, który miał to pchać do przodu leżał i kwiczał nie przynosząc zysków, które mogłyby zasilać budżet wydawniczy, do tego Piotrek miał na głowie kupno nowego domu, przeprowadzkę i koniec końców wyszło na to, że byłem zdany sam na siebie w czasie, kiedy najbardziej potrzebowałem wsparcia ze strony wytwórni. W związku z tym, będąc nadal w Bozonie, chciałem założyć własny kanał na YouTube i spróbować go rozhulać, w tamtej chwili myślałem, że mógłby przynosić jakieś zyski, które chociaż w części pokryłyby koszt wydania mojej drugiej płyty. Piotrek odebrał to jako chęć zbudowania sobie opcji awaryjnej, na wypadek gdybym chciał odejść i nie zgodził się. Byłem w patowej sytuacji, ludzie czekają na muzykę, wytwórnia nie ma kasy, ja nie mam kasy a czas leci. Do tego dochodziły sytuacje prywatne, o których nie będę mówił, bo nie wypada, no i koniec końców nie miałem wyjścia, musiałem odejść. Potem Embryo, o którym już pisałem wyżej. Koncepcja od początku nie zmieniła się ani trochę, zmieniały się okoliczności, warunki. Jednego dnia byłem przekonany, że jest git, robimy a następnego dnia znowu jestem nigdzie i nie mam żadnej gwarancji, że płyta w ogóle wyjdzie. Koniec końców prace trwały niewiele ponad 1,5 roku.

Powiem ci, że zaskoczyłeś mnie tym Intro. Bałem się, że za bardzo będziesz ukierunkowany na pewne sprawy – myliłem się. Jako gospodarz albumu zasiewasz plon wśród słuchaczy. Jak myślisz – ile z tego będzie ziarna, a ile plew? Chodzi mi o to, że przekazywane treści nie są atrakcyjne dla randomowego słuchacza. Kogoś może przyciągnąć muzyka i flow, ale treść będzie dla niego 'za dobra’ – słuchacz chce rozrywki. Tak na prawdę serwowany kontent jest przeznaczony dla określonej grupy odbiorców i ciężko pozyskać zainteresowanie wśród osób, które oczekują od muzyki zupełnie czegoś innego.

Pamiętasz video, na którym gadam z ReTo i Smolastym o tym jak wyobrażam sobie swoje następne CD? Byłem wierny tej koncepcji do samego końca więc to chyba nie powinno nikogo dziwić, staram się nie być nachalny. Wierzę, że bardziej liczą się czyny – nie słowa. Ziarnem jest ta płyta, plon nie zależy ode mnie bo glebą są serca tych, którzy słuchają. To oni decydują, które ziarno chcą podlewać a które chcą, aby uschło. Dziwi mnie natomiast teza, którą postawiłeś, mówiąc, że ludzie szukają w muzyce rozrywki i przez to z automatu nie wybiorą mojej. Tak jakbym ja negował rozrywkę, samemu niemalże mieszkając w kościele i żyjąc życiem ascety hahaha. Lubię się dobrze bawić i nie brakuje tego na tej płycie. Nie zgadzam się jednak z tym, że gwarantem dobrej zabawy są złe wybory, które prowadzą do autodestrukcji, moralnej i zdrowotnej.

Album jest zbiorem treści bliskich Tobie. Promujesz pozytywne wartości i nie robisz nic pod publikę, ale stoisz w opozycji do serwowanych przez mainstream trendów. Ta inność czyni Twoją osobę ciekawszą dla słuchacza?

Nie wiem czy ciekawszą, na pewno prawdziwą. A prawdziwość to rzeczywiście dzisiaj dosyć ciekawe zjawisko.

Podczas procesu tworzenia dużo odrzutów lądowało w koszu, bo kłóciły się z konwencją płyty?

Nie, nie było żadnego odrzutu, dwóch numerów chyba nie nagrałem, bo jeszcze na etapie pisania coś mi w nich nie siedziało i odpuściłem, nic na siłę.

Czym prócz wartości i wolności jest dla ciebie Śleboda?

Śleboda to dla mnie taka mądra wolność, to znaczy, że wszystko mi wolno ale nie wszystko przynosi korzyść. Moje życie to mój dom – metaforycznie. Jak sobie zadbam tak będę miał. Mogę narobić na środku salonu, może ktoś z tego nawet będzie miał niezły ubaw. Niektórzy tak właśnie dzisiaj rozumieją wolność, srając na swoje własne życie, tak o, dla beki. Ja już mam to za sobą, chyba wydoroślałem.

Wiesz, pytam o to, bo taką totalną rapową definicję wolności, nomen omen 'Autonomię’, jak dla mnie zaprezentował Kobik. Chyba jako jedyny użył wulgaryzmu na tym albumie, a z racji, iż nie uświadczymy ich na krążku uderzyło to we mnie jak 1000 naboi (pozdro KOB). Po prostu był sobą i nie próbował na siłę dopasować się klimatem do całości. Trochę zburzył ci koncepcję (śmiech).

To właśnie było zawarte w koncepcji (śmiech). I nie żebym mówił moim gościom, żeby przeklinali w numerach, absolutnie. Zapraszałem ich, to znaczy, że zapraszałem ich takich, jakimi są na co dzień. Nikt nie miał podejścia, że dogrywa się do Anatoma to musi być grzeczny. Przecież zanim ich zaprosiłem, słyszałem ich numery, wiedziałem, czego mogę się spodziewać. I Kobas nie był jedynym przeklinającym na Autonomii. To samo zrobili VBS i Filipek. Wszystkich gości pozdrawiam i dziękuję za szczere podejście i wzajemny szacunek.

Będąc jeszcze w klimacie wolności na trackach – był ktoś kto odmówił ci udziału w tym projekcie lub obiecał swoją obecność, a ostatecznie się nie pojawił?

Tak, było kilka osób, które miały się dogrywać. Jeszcze w trakcie Wilków Smoła powiedział, że chętnie coś dorzuci, Bedi podobnie. Było jeszcze kilka osób, które odmawiało mi współpracy, nie wstydzę się tego absolutnie. Niektórzy, tak jak Avi, którego bardzo serdecznie pozdrawiam, po prostu się nie wyrobili.

Myślisz, że PR’owo mogło się to im nie opłacać?

Wyobraź sobie, że spotykasz się z Kobietą. Dobrze Wam razem, lubicie się, rozumiecie nawzajem. Na ten moment jesteście na etapie, gdy jeszcze nikt o Was nie wie i pewnego dnia, gdy wychodzisz na miasto do swoich znajomych, ona chce wyjść razem z Tobą, a Ty jej nie pozwalasz, bo obawiasz się, co powiedzą o Was Twoi kumple. Często takie podejście widzę w muzyce i cholernie mnie to drażni. Nie mam problemu o to, że większość featów jest właśnie zaaranżowana w celu wygenerowania jak największego zainteresowania wśród odbiorców bo sam chętnie bym zaprosił na numer kogoś, kto pomoże mi zwiększyć zasięgi. Natomiast w drugą stronę to już średnio działa. Mało kto chce się dogrywać do ‘trędowatego’ Anatoma, bo wizerunkowo mu się to nie opłaci, nawet jeżeli prywatnie mamy bardzo serdeczną relację. Trochę to zabawne, nie uważasz?

To teraz w drugą stronę, nie wydaje ci się, że płyta jest za grzeczna? Mało odbiorców znajdziesz w przedziale wiekowym 20+.

Totalna bzdura. Uważasz, że ta płyta jest grzeczniejsza niż np. ‘To Tu’ Kękiego? Chociaż zamiast tego określenia wolałbym treściowo dojrzała, mówiąca o normalnym życiu, normalnych pragnieniach normalnego faceta. Jeszcze raz odsyłam do video z rozmowy z Reto i Smolastym. Co do odbiorców, uważam wręcz przeciwnie, większość moich słuchaczy to osoby 20+ bo młodsi zazwyczaj mają jeszcze w bani burdel, nie ubliżając. Cóż, prawo wieku.

Drążę ten temat, ponieważ na albumie na pierwszy ogień wysuwa się technika, umiejętności wokalne, zmiana flow i wszystko inne z tym związane. Zaryzykuję stwierdzenie, że w tym roku nie słyszałem drugiej takiej płyty, na której działoby się tak dużo w kwestii melodyjności.

Nie ma drugiej takiej płyty, to prawda.

Brałeś lekcję śpiewu, grasz na jakimś instrumencie czy po prostu jest to wrodzony talent?

Byłem dawno dawno temu na dwóch lekcjach śpiewu, gram od wielkiego dzwonu na gitarze a w kwestii wrodzonego talentu to chyba nie do końca tak jest, chociaż dziękuję Bogu za możliwości wokalne, które odkrywam dzień po dniu coraz pełniej. Jednak ja po prostu tyram, godzinami ćwiczę, żeby rozwijać dar, który otrzymałem bo progres sam nie przychodzi.

Wydaje mi się, że serwowane przez ciebie treści mogą być ograniczeniem do zdolności wokalnych. Metaforycznie nazwałbym to 'gołąbkiem w złotej klatce’.

(śmiech) sorry Byku, ale śmieszniejszego pytania nigdy nie słyszałem. Czyli według Ciebie śpiewałbym lepiej, a moje zdolności wokalne byłyby bardziej widoczne, gdybym pisał o czymś innym niż teraz? Jeżeli większość osób ma podobne podejście to ośmielę się stwierdzić, że to wcale nie ja żyję ‘w klatce’.

Masz jakiś pomysł, żeby przebić się do większego grona odbiorców? Działając samemu, ogrom pracy może przytłoczyć, a znajdzie się na naszej scenie paru raperów, których tytaniczna praca niestety ograniczyła do małego gremium słuchaczy. Ciężko robić muzykę, ogarniać marketing i sprawy wydawnicze, a do tego dochodzi jeszcze papierkowa robota.

Nie wiem stary, przestałem być typem osoby, która zrobi wszystko, aby zabłysnąć. Zazwyczaj za rozgłosem biegają ludzie, którzy mają kompleks, nie czują się wartościowi, chcą to usłyszeć od wszystkich naokoło, aby nakarmić swoje ego, tym samym udowodnić sobie i innym, że jednak coś znaczą. Ja znam swoją wartość i rapy robię, bo lubię, nic więcej. Jasne, przykro patrzeć jak muzyka dużo gorsza jakościowo, zarówno pod względem treści jak i formy, jest popularniejsza od mojej. Natomiast to wcale nie świadczy o poziomie mojej muzyki, raczej o poziomie i potrzebach odbiorców a o gustach się nie dyskutuje, jak wiadomo. Siostry Godlewskie i patostreamerzy też są popularni. Co do ilości pracy to mam kilku przyjaciół z którymi pracujemy nad Anatomem. Jest Kuba, gość, który wkłada całe swoje serce i mnóstwo wolnego czasu aby cała otoczka wyglądała na maksa profesjonalnie, jest Michalina, moja menadżerka, złota kobieta z anielską cierpliwością, bez której na bank nie wydałbym Autonomii, jest Wojtek, grafik, fotograf i operator video, też dobra morda i mega talent. Jest Piotrek, nasz perkusista i człowiek od wszystkiego, podobnie jak Kuba. Jest Sempu i Krzysiek z 9-Jeden Studio, którzy dbają o brzmienie muzyki, którą wypuszczamy. Na ten moment jesteśmy w pełni samowystarczalni.

A ty masz jeszcze 'Przepis na sukces’. Zacna inicjatywa, możesz ją przybliżyć tym, którzy nie wiedzą o co chodzi?

PNS to projekt profilaktyczny. Z założenia chcemy, razem z Bartkiem Krakowiakiem, korzystając z naszych doświadczeń i wiedzy nabytej na przestrzeni życia, pomagać młodym ludziom dokonywać właściwych wyborów decydujących o ich przyszłości.

Kto w ogóle wymyślił tę inicjatywę i jak wyglądał proces dogadywania spotkań w szkołach? Wiadomo nie są to milionowe deale, ale wydaje mi się, że raper na sali gimnastycznej nadal budzi szyderczy uśmiech na twarzy i raczej nie jest traktowany poważnie.

Pomysł na projekt wyszedł ode mnie, natomiast realizowało go naprawdę sporo osób, które podobnie jak ja, przez ostatnie trzy miesiące poświęciły na to cały swój czas i energię. Łukasz, który umawiał spotkania zrobił serio gigantyczną robotę. Wysyłał maile a następnie obdzwonił z 2000 szkół na południu Polski, żeby zorganizować wydarzenia w niecałej setce. Na początku mało kto chciał nas zaprosić, nie znali nas, nie chcieli zaufać, w końcu dużo jest takich projektów, które wcale nie przynoszą efektu. Po niecałym miesiącu działania telefon dzwonił cały czas i Łukasz nie miał życia. Dzwonili z zaproszeniem nawet z Gdańska a nie byliśmy na pomorzu w ani jednej szkole. Co do drugiej części pytania to znowu mnie rozbawiłeś. Jest jakiś Złoty Kanon Fajności na naszym rapowym podwórku? Raper ubrany na różowo albo we wszystkie kolory tęczy jak homo flaga jest fajny i definiuje to, co w danym momencie jest spoko? Raper z pociętą twarzą albo z całym wydzierganym ryjem jest spoko? Za to szyderczy uśmiech wzbudza raper, który w zalewie gówna z każdej strony stara się dotrzeć do młodych ludzi i przekazać im wartości, które pomogą im w przyszłości stworzyć pokolenie prawdziwych Mężczyzn i Kobiet a nie pokolenie piotrusiów panów i suczek rodem z pornhuba. No rzeczywiście, to ja tu jestem godzien wyszydzenia i niepoważnego traktowania.

Do tej pory odwiedziliście około 77 szkół, jak odbierają was uczniowie, a jak nauczyciele?

Jedni i drudzy bardzo dobrze nas przyjmują. Przynajmniej Ci, którzy to okazują. Nie zdarzyło się, żeby ktokolwiek podszedł i powiedział, że coś mu nie pasuje. Często na samym początku spotkania spojrzenia młodziaków mówiły nam jasno: ‘Znowu przyjechaliście pajacować i pierdzielić jakieś głupoty o narkotykach’. W trakcie szyderczy uśmiech z minuty na minutę znikał, a po zakończeniu te same osoby podbijały z wyrazami szacunku, nierzadko pisały później na Facebooku lub Instagramie, zwierzając się ze swoich problemów, z którymi sobie nie radzą. To pokazuje jak wielka jest potrzeba realizowania takich projektów.

Jesteś młody, tak też wyglądasz. Nie boisz się tego, że rola autorytetu w tym wieku jest naciągana?

Nie czuję się autorytetem. Znam masę osób, które dużo bezpieczniej byłoby naśladować niż mnie (śmiech). Natomiast jako raper, jako mówca, mam GŁOS. A to wiąże się z wielką odpowiedzialnością, czy sobie z tego zdajemy sprawę czy nie. Ktoś słucha i to, co usłyszy może na niego wpłynąć – budująco lub destrukcyjnie. Wolę dać im szansę, aby słuchając mnie wybierali to pierwsze.

Domyślam się odpowiedzi, ale takie spotkania mają jednak wydźwięk mentalnego coachingu i są ukierunkowane w tym kierunku. Popraw mnie jeśli się mylę.

Myślę, że odpowiedź na powyższe pytanie wyczerpała temat. Tym bardziej nie czuję się coachem, jeśli o to pytasz.

Nie ważne czy szkoła czy klub, pewnie z tym projektem zaliczyliście ogrom niecodziennych sytuacji. Jest jakaś która zapadła ci w pamięć?

Z tego, co wiem to Bartkowi zdarzyła się taka akcja, że po spotkaniu, gdzieś na zewnątrz, podszedł do niego jakiś koleżka i ze łzami w oczach powiedział, że to, co usłyszał dało mu siłę i nadzieję, żeby się odbić i zacząć od nowa. Chłopak przy nim wyciągnął z plecaka kosę i jakąś tam ilość jarania i wyrzucił to. Dosyć tragiczna historia, młody gość, ma dziecko z dziewczyną, z którą już nie jest w związku, jakoś próbuje sobie z tym poradzić. Podobno do dzisiaj utrzymuje z Bartkiem kontakt.

Nie boisz się, że w środowisku przypną ci łatkę rapera dorabiającego sobie ideologię do muzyki?

W środowisku to już i tak mało kto mnie lubi więc nie muszę się o nic bać, spokojnie mogę być sobą (śmiech). A tak na serio to nie, nie boję się, bo nie dorobiłem sobie żadnej ideologii do muzyki. To działa całkowicie odwrotnie. Żyję według jakiejś ideologii i o tym życiu robię muzykę. Nie jestem chrześcijańskim raperem, który znalazł sobie nową niszę, gdzie może zacząć jeszcze raz, z czystą kartą. Jestem chrześcijaninem, normalnym, wierzącym facetem, jakich masa w tym kraju, który pisze o tym, jak żyje na co dzień. Jakie życie taki rap, w nim zawarte jest WSZYSTKO.

W grudniu razem ze starym znajomym – Edziem zagraliście w Gdańsku. A co potem? Jakaś trasa czy skupiasz się na pracy u podstaw?

Raczej bez trasy. Zagram dwa supporty przed Hinolem w Krakowie i Katowicach w styczniu, tam będzie mnie można spotkać. Lubię jego rapsy, są bardzo sensowne, z wieloma numerami mocno się utożsamiam. Potem zabieram się za następną płytę, już na swoim własnym kwadracie, w swoim własnym studio.

W takim razie powodzenia. Dzięki za wywiad.

Dzięki, 5!


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

 

Wywiad

Frank Leen o początkach w rapie: „Był taki Adrian, który miał Sony Xperia K800i” – wywiad

Bitowo wychowałem się na Young Leanie i Sad Boys.

Opublikowany

 

frank leen

Dożyliśmy pięknych czasów różnorodności w rapie. I chociaż zagorzali ultrasi zakręcą głową, wyleją piwo i krzykną, że „to nie jest hip-hop”, powinniśmy się cieszyć z każdej formy docenienia naszych branżowych kolegów. Na 30. jubileuszowej gali Fryderyków w kategorii „Fonograficzny debiut roku” został nominowany Frank Leen za swój album „Miłość w czasach”. Statuetki nie udało się niestety zdobyć jednak artysta miał okazję wystąpić na scenie gliwickiej areny. Następnie mieliśmy okazję zamienić parę słów.

Dostałeś nominację w kategorii Debiut Roku, chociaż to nie Twój pierwszy rok na rapowej scenie. Jakie to uczucie?

Fajne to uczucie ponieważ ktoś mnie dostrzegł i jestem z tego mega dumny. Cieszę się, że tak wyszło. Jestem trochę starszy niż wszyscy nominowani, ale mega dumny. Nie wiem, czy odpowiedziałem na twoje pytanie.

Jesteś bardzo wszechstronnym artystą – z jednej strony mamy współpracę z Gibbsem, z drugiej z CatchUpem, za Tobą też współpraca z Okim na SoundClashu. Zdecydowanie należysz do osób znanych w środowisku. Jak to przekłada się na zasięgi i słuchaczy?

Jestem w stu procentach z rapowego świata i próbuję alternatywy ponieważ była bliska mojemu sercu gdy dorastałem. Grałem w różnych zespołach na gitarze, to jest mój główny instrument. Jak to się przekłada na zasięgi? Szczerze – nie wiem, totalnie mnie to nie obchodzi. Cieszę się, że mogę mieszać te światy, bo wydaje mi się, że nadal jest to dzika strefa dla polskich słuchaczy. Chciałbym to normalizować.

Na jakim hip-hopowym wykonawcy wychował się Frank Leen?

Dobre pytanie, jest ich wielu. Na pewno Kendrick Lamar, słuchałem dużo Eminema. A tak beatowo, produkcyjnie to na pewno Young Lean i jego grupa Sad Boys. A z polski to dłuższa historia.

Opowiadaj śmiało!

Grałem w siatkówkę, był tam taki Adrian, który miał telefon Sony Xperia K800i. Ja miałem K750i i stwierdziłem, że ma mega super telefon więc spytałem, czy chciałby się zamienić albo sprzedać. Powiedział żebym dopłacił stówkę i się wymieniliśmy. Wracałem do domu z tym telefonem i na nim był tak: Paluch, Ganja Mafia, Peja… Takie mega klasyczki polskiej sceny rapowej.

Ale nie było Tedego?

Nie, nie było Tedego! Ale lubię Jacka, nie mam nic do tego beefu. Z polskiego rapu później wielu utalentowanych artystów się przewinęło. Zdecydowanie moim ulubionym, chociaż nie inspirował mnie za bardzo, jest Oki. Pokazuje, że da się eksperymentować i nikt nie może go podrobić. Moje brzmienie jest mega oryginalne i to jest rzecz, która nas łączy.

Dzięki za rozmowę!


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

Czytaj dalej

Wywiad

Tede przestał pisać, tylko nagrywa. „Odkryłem rap na nowo” – wywiad

Z raperem rozmawiamy m.in. o polityce, Clout MMA, nowej płycie oraz AI.

Opublikowany

 

tede pali papierosa

Mówi się, że muzykę kojarzymy z pewnymi okresami w swoim życiu. Dla wielu fanów premiera od ulubionych artystów jest nawet ważniejsza niż zmieniająca się co roku liczba widniejąca w kalendarzu. Patrząc na ostatnie wydarzenia w rapowej karierze TDF-a można było odnieść wrażenie, że w pewnym sensie jego kalendarz się zatrzymał. Nic bardziej mylnego. 

Wyżej wymieniona teza jaką postawiliśmy przed raperem okazała się zupełnie nietrafiona i zdaje się, że Tede przeżywa drugą młodość nie tylko w mediach. 

– Ja nie napisałem żadnego kawałka po płycie “Hajs, Hajp, Hejt”. Przestałem pisać, tylko nagrywam. Potem spisuje, co nagrałem i nagrywam jeszcze raz. Ta technika nagrywania bez pisania jest świetna, bo od razu masz efekt. (…) I ważna sprawa: bity są od różnych producentów – mówi Tede w rozmowie z Mikołajem Kmiecikiem dla GlamRap.pl.

Na szczególną uwagę zasługuje fakt, że Tede podkreśla, że skupia się na flow. – Dzielę tekst partiami. Nagrywam flow od razu, wiesz o co chodzi. Jak piszesz tekst to przy końcu szesnastki już zapominasz jak te dwie pierwsze linijki miały wchodzić – wyjaśnia.

Kiedy premiera albumu dowiecie się z poniższej rozmowy. Pozostałe poruszone w niej wątki to m.in.: Kanał Zero, Clout MMA czy imprezowa czystość.


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

Czytaj dalej

Wywiad

Łona: „Najfajniejsze rzeczy powstają w ciszy”

Rozmawiamy z raperem tuż po otrzymaniu pierwszego Fryderyka.

Opublikowany

 

scena z: Łona, Kacper Krupa, fot. Piętka Mieszko/AKPA

Zdecydowanym zwycięzcą jubileuszowej 30. gali rozdania Fryderyków był Łona (w akompaniamencie Kacpra Krupy, Andrzeja Koniecznego i Krzysztofa Kiziewicza). Panowie zgarnęli łącznie trzy statuetki, wychodząc tym poza naszą rodzinną kategorię. Po pierwszej wygranej, nasza redaktorka Luiza Di Felici miała okazję porozmawiać z laureatami.

Witamy z powrotem po długiej przerwie!

Łona: Może z waszego punktu widzenia długiej — z mojego punktu widzenia to zupełnie normalna sytuacja, że pomiędzy płytami jest 4 czy 5 lat przerwy, czy ile tam człowiek chce. Całe to założenie o tym, że trzeba być stale obecnym w obiegu medialnym jest moim zdaniem fałszywe. Najfajniejsze rzeczy powstają w ciszy.

Kiziewicz: To w przypadku Łony, bo Konieczny i Krupa robią projekt za projektem. Stymulowanie środowiska hip-hopowego takimi zjawiskami jest piękne, to poszerza horyzonty, rap staje się bardziej różnorodny. Poza tym, dobrze jest pokazywać, że młodzi twórcy mogą współpracować z takimi dziadami jak ja czy Łona. No i dobrze sobie nawinąć do saksofonu.

Łona: Słuszna uwaga, nie ma melanżu bez nawijania do saksofonu.

Coraz częściej żywe instrumenty krzyżują się z hip-hopem. Jak publika reaguje na Wasze połączenie?

Łona: Tak się szczęśliwie składa, że od zawsze gram w towarzystwie zajebistych muzyków i to zawsze działa. Publiczność dobrze to przyjmuje — co najważniejsze: audytorium wie, na co przychodzi i nie jest znudzone jazzowymi frytami na końcu numerów. Wręcz przeciwnie, bardzo się tym jara.

Krupa: Też nie są za długie (śmiech).

Jesteśmy po pierwszej statuetce, przed nami kolejne (panowie zwyciężyli w trzech kategoriach – Album Roku Hip-Hop, Zespół/Projekt artystyczny Roku oraz Klip Roku – przyp. autorki). Za dwa tygodnie mamy Popkillery i jesteś zdecydowanym faworytem w kategorii „Liryczny raper roku”. Ostatnim razem statuetkę otrzymał Bisz. Czy zatem młodzi raperzy nie potrafią napisać dobrego tekstu?

Łona: Jasne, że potrafią, po prostu rzadko o tym słychać. Z rapem jest dokładnie tak samo cały czas – 90% jest średnia, a 10% to super ciekawe rzeczy. W latach 90. było tak samo, i teraz. Jeśli tylko odrobinkę się poszuka, można znaleźć wiele ciekawych zjawisk. Sam fakt, że Bisz został obsypany Popkillerami w zeszłym roku dowodzi, że jest i miejsce na taki rap i są jego odbiorcy. Co do młodych artystów — pewnie, że potrafią; sprawdźcie sobie np. co ostatnio Bocconi wyprawia, to są znakomite rzeczy.

Kiziewicz: Ja jeszcze dodam, że wyreżyserowałem klip roku – i to jest hip-hopowy klip roku! Więc na GlamRap jest zajebista informacja, że zwycięzcą w tej kategorii jest jedyny nominowany klip hip-hopowy. To też jest przebicie do …mainstreamu?

Łona: Skoro już użyłeś tego rzeczownika — Fryderyki to mejdżersowa impreza, my tu wpadliśmy raczej przejazdem. Jaram się i jestem dumny, że mój przyjaciel Krzysztof Kiziewicz dostał tę nagrodę, ale istoty to nie zmieni — ani ten klip, ani ta muzyka nie są dla wszystkich, nie do każdego to trafi. I bardzo dobrze, nie warto iść na zbyt duże kompromisy.

Kiziewicz: Ja jestem starym breakdancerem, stąd się znamy z Łoną. Potem przeszedłem na reżyserię klipów. Na wieść o tym, że ten pan trzeci raz mnie zaprosił do realizacji, uznałem że muszę to zrobić. Ostatni klip jaki robiliśmy razem był do numeru „Kaloryfer”, z którego jestem bardzo dumny. Między nami jest bezgraniczna przyjaźń i zero złotych, stara hiphopowa zajawka.

Dzięki za rozmowę.


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

Czytaj dalej

Wywiad

Wynagrodzenia dla artystów – wywiad z Mateuszem Smółką ze Spotify

„Wykonawcy, wydawcy i autorzy piosenek mają co najmniej dwa razy wyższe przychody niż za czasów świetności płyt CD”.

Opublikowany

 

spotify

Przed weekendem otrzymaliśmy raport tantiem ze Spotify. Platforma po raz pierwszy udostępniła dane o przychodach polskich artystów za 2023 rok. Miałem okazję zamienić parę słów na ten temat z Mateuszem Smółką z Music Team Lead na Polskę w Spotify w tym kontekście. Przy okazji zahaczyłem też o kilka innych kwestii, jak np. zmiana ustawy o prawie autorskim czy wprowadzenie na Spotify teledysków.

W związku z pracami nad projektem ustawy zmieniającej przepisy o prawie autorskim i innych ustawach (UC6), w imieniu Spotify bardzo stanowczo wyraziłeś swoje obawy wobec możliwości jej wprowadzenia. Przybliżmy ten temat naszym czytelnikom. Co takiego szykuje nam Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Bartłomiej Sienkiewicz i czym są te „dodatkowe wynagrodzenia dla twórców”?

Jasne, już tłumaczę. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Pan Bartłomiej Sienkiewicz, zapowiedział wprowadzenie dodatkowej opłaty, która miałaby być pobierana przez organizacje zbiorowego zarządzania od muzycznych platform streamingowych, aby zapewnić wyższe wynagrodzenie dla wykonawców. Resort przedstawia to jako sposób na wdrożenie w Polsce dyrektywy o prawie autorskim i prawach pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym (tzw. dyrektywy DSM). Jednak unijna dyrektywa nie wymaga wprowadzenia takiego mechanizmu. Co więcej, podobne do tego zaproponowanego przez Ministerstwo rozwiązanie zostało odrzucone na szczeblu unijnym. To, co ostatecznie znalazło się w dyrektywie, to zobowiązanie do zapewnienia odpowiedniego i proporcjonalnego wynagrodzenia w relacjach między twórcami, producentami i wydawcami, ale nie poprzez nakładanie na dostawców streamingu obowiązku podwójnego płacenia za te same licencje.

Chciałbym, aby wyraźnie to wybrzmiało – w pełni popieramy prawo twórców do uczciwego wynagrodzenia i możliwości utrzymywania się z twórczości. Jako Spotify przekazujemy płatności właścicielom praw, takim jak wytwórnie i wydawcy, którzy następnie płacą artystom, w tym kompozytorom, autorom i wykonawcom, na podstawie ich indywidualnych umów. W 2023 roku kwota ta, wypłacona tylko przez Spotify, wyniosła 150 milionów złotych. Wyraziliśmy wątpliwości co do zaproponowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego rozwiązania, ponieważ nie dotyka ono sedna sprawy. A mianowicie, jak zapewnić odpowiednie wynagrodzenie dla wykonawców przez właścicieli praw do muzyki. Ponadto, mechanizm proponowany przez Ministerstwo – czyli wprowadzenie dodatkowych opłat za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania – pogorszyłby, a nie poprawił, sytuację w polskim sektorze muzycznym.

Większość muzycznych platform streamingowych, w tym nasza, ma bardzo dobre, symbiotyczne relacje z przemysłem muzycznym. Nasze umowy z właścicielami praw do muzyki przewidują, że opłaty licencyjne za muzykę rosną wraz z naszymi dochodami. Jeżeli zarabiamy więcej, wytwórnie muzyczne i wydawcy muzyki także zarabiają więcej. Wszyscy na tym korzystają, ale oczywiście ważne jest, aby wykonawcy otrzymywali odpowiednie wynagrodzenie, zgodnie z obowiązującymi ich umowami.

Obecnie Spotify przekazuje około dwóch trzecich swoich przychodów na opłaty z tytułu praw autorskich i pokrewnych. To wielokrotnie więcej niż opłaty płacone przez radio czy telewizję. Ponadto, jako Spotify, oferujemy artystom różnego rodzaju formy promocji i darmowe narzędzia wspomagające rozwój ich działalności muzycznej. Te narzędzia, technologie i działania promocyjne są kosztowne, a my obecnie nie jesteśmy w stanie pokryć dodatkowej, projektowanej przez ministerstwo opłaty za te same prawa, za które już teraz się rozliczamy. Jakiekolwiek dodatkowe koszty musiałyby zostać zrównoważone przez zmniejszenie wsparcia dla lokalnych artystów, podwyżki cen dla polskich użytkowników lub inne środki, a bardzo chcielibyśmy uniknąć takiej sytuacji.

Zachęcamy rząd do przyjrzenia się, w jaki sposób dyrektywa została wdrożona w innych krajach Unii Europejskiej. Jedynie Belgia wprowadziła podobne rozwiązanie dla dostawców streamingu muzyki i jest ono obecnie kwestionowane przez branżę. W rzeczywistości, belgijskie przepisy są przedmiotem 5 różnych postępowań przed sądami krajowymi. Pozostałe 25 państw Unii Europejskiej nie uwzględniło tego dodatkowego zobowiązania. Niektóre z nich przeprowadziły obszerne analizy dotyczące wprowadzenia takiego rozwiązania i ostatecznie doszły do wniosku, że nie służy ono interesom sektora muzycznego, w tym artystom i konsumentom.

Pozostając w dziedzinie ustaw i regulacji, jakie są największe wyzwania związane z zarządzaniem muzycznym na polskim rynku, zwłaszcza w kontekście zmieniających się przepisów prawnych?

Dużym wyzwaniem jest szybka adaptacja do zmieniających się przepisów. Przemysł muzyczny zmienia się bardzo dynamicznie. Powstaje coraz większa grupa niezależnych artystów, którzy są zarazem własnymi producentami. Są to podmioty działające jako małe firmy. Jesteśmy zdania, że polski rząd powinien pomagać tym małym przedsiębiorstwom i dać im szansę na opracowanie rozwiązań, które byłyby funkcjonalne i rozsądne — zarówno dla małych, jak i dużych podmiotów oraz różnego rodzaju artystów, w tym wykonawców. A to wymaga czasu. Dlatego w przypadku projektu nowelizacji ustawy o prawie autorskim proponujemy rozwiązanie, które dałoby całemu przemysłowi muzycznemu 24 miesiące na negocjacje działań mających na celu zagwarantowanie odpowiedniego i proporcjonalnego wynagrodzenia dla wykonawców muzycznych. Rząd zawsze może wrócić do propozycji regulacji, ale nie powinna być ona pierwszym odruchem, zwłaszcza jeśli chodzi o branżę tak złożoną i dynamicznie zmieniającą się jak przemysł muzyczny.

Spotify wprowadziło teledyski do swojej aplikacji. W Polsce aktualnie trwa wersja beta tej funkcji. Co ciekawe, nasz kraj otrzymał tę możliwość jako jeden z nielicznych. Rodzi się więc oczywiste pytanie – czy planujecie stać się alternatywą dla YouTube w sektorze „music video”?

Naszym priorytetem jest ułatwienie użytkownikom odkrywania lokalnych talentów na platformie oraz budowanie silnych relacji między twórcami a ich fanami. Wierzymy, że teledyski pomogą nam osiągnąć ten cel. Bardzo się cieszę, że Polska znajduje się w gronie pierwszych rynków na świecie, gdzie ta nowa opcja jest dostępna.

Spotify podał ostatnio informację, iż od 2018 roku słuchalność polskich artystek na całym świecie wzrosła łącznie o niemal 400%. Takie dane dają nadzieję, na rozpoczynający się podbój zagranicznych rynków przez nasze rodzime wykonawczynie. A może to przedwczesna euforia?

Zauważamy zdecydowany wzrost popularności polskich artystek nie tylko w kraju, ale również poza granicami Polski. Doskonałym przykładem jest tu Hania Rani, utalentowana pianistka, kompozytorka i wokalistka, która w 2023 roku była najczęściej odtwarzaną polską artystką na Spotify poza granicami kraju, choć nie znalazła się na analogicznej liście top 10 w Polsce. Przyglądając się naszej krajowej scenie muzycznej, warto zauważyć pozytywny, aczkolwiek nieoczywisty trend — wzrost silnych, kobiecych głosów na polskiej scenie rapowej. Young Leosia i bambi, które znalazły się wśród najczęściej streamowanych artystek w Polsce w 2023 roku udowadniają, że różnorodność w najchętniej słuchanym gatunku muzycznym w Polsce rośnie. A jestem przekonany, że to dopiero początek. Być może kojarzysz, że w kwietniu 2021 roku wprowadziliśmy program EQUAL Polska. W jego ramach, co miesiąc, na okładce playlisty EQUAL Polska prezentowana jest wybrana, polska artystka, a jej utwory są także uwzględniane w innych playlistach redakcyjnych. Do tej pory w programie zaangażowanych zostało ponad 30 ambasadorek, w tym wspomniana wcześniej Hania Rani, a także Daria Zawiałow, sanah, Brodka, Margaret, Nosowska, Young Leosia, bambi czy LUNA — tegoroczna reprezentantka Polski na Konkursie Piosenki Eurowizji. Jestem przekonany, że widoczność polskich artystek w kraju i na całym świecie będzie nadal rosła.

Przejdźmy do kwestii raportu Loud&Clear opublikowanego przez Spotify. Wynika z niego, że tantiemy generowane przez polskich właścicieli praw autorskich na tej platformie wzrosły o ponad 750% od 2017 roku. W zeszłym roku była to kwota przekraczająca 150 milionów złotych. Skąd taka zmiana?

Pamiętajmy, że kiedy Spotify rozpoczynało swoją działalność, piractwo stanowiło poważne zagrożenie dla przemysłu muzycznego, a my zapewniliśmy zdrową alternatywę umożliwiającą słuchaczom dostęp do muzyki w sposób zgodny z prawem, jednocześnie wynagradzając wykonawców za ich pracę. Dzisiaj, w erze streamingu, wykonawcy, wydawcy i autorzy piosenek mają co najmniej dwa razy wyższe przychody niż za czasów świetności płyt CD, a Spotify wypłaca rekordowe kwoty, które rosną z roku na rok.

Jeśli mówimy konkretnie o lokalnej branży muzycznej, warto zauważyć, że tutaj wzrost przychodów jest szczególnie widoczny i zapewnia polskiemu sektorowi muzycznemu pozycję 20. największego rynku muzycznego na świecie według IFPI (pol. Międzynarodowej Federacji Przemysłu Fonograficznego). Dodatkowo, coraz więcej użytkowników trafia na Spotify, co oznacza większe wpływy dla branży, gdyż dwie trzecie naszych przychodów z muzyki trafia bezpośrednio do właścicieli praw. Warto także dodać, że kwoty, o których mówimy, generowane są wyłącznie z tytułu tantiem ze Spotify, a dochody artystów mogą pochodzić również z innych źródeł — w tym z pozostałych platform streamingowych, sprzedaży biletów na koncerty czy produktów związanych z twórczością danego artysty.

Polski sektor muzyczny kwitnie i nieustannie się rozrasta. W 2023 roku aż 580 polskich artystów zarobiło więcej niż 50 000 złotych każdy wyłącznie z tytułu tantiem ze Spotify, co stanowi wzrost o 20% w porównaniu z rokiem 2022 i ponad 4-krotny wzrost w ciągu ostatnich pięciu lat.

W rozrachunku globalnym po raz pierwszy niezależne wytwórnie stanowiły około połowy tego, co cały przemysł wygenerował na Spotify w 2023 roku, czyli 4,5 miliarda dolarów. Czy ten trend jest również zauważalny na polskim rynku?

Tak, jak najbardziej. W polskiej branży muzycznej jest wiele niezależnych wytwórni, a nasze dane tylko to odzwierciedlają. W samym 2023 niezależni artyści i wytwórnie wygenerowały ponad połowę puli tantiem polskich artystów ze Spotify.

Rozmawiamy na łamach portalu rapowego, więc muszę o nasze podwórko podpytać. Jak wygląda w Polsce sytuacja tego gatunku muzycznego na tle konkurencyjnych nurtów?

W 2023 roku rap, podobnie jak w ostatnich latach, dominował nad innymi gatunkami muzycznymi na listach najchętniej słuchanych artystów i piosenek w Polsce. Całe podium — trzech najczęściej odtwarzanych artystów w Polsce — było zajęte przez raperów: Taco Hemingwaya, White’a 2115 i Kukona. Ponadto, najczęściej odtwarzane albumy w 2023 roku były projektami typowo rapowymi – „Biznes Rodzinny” 2115, „club 2020” clubu 2020 i „1-800 Oświecenie” wspomnianego wcześniej Taco Hemingwaya. Polskie raperki radzą sobie bardzo dobrze na platformie w Polsce, co bardzo mnie cieszy — doskonałym przykładem jest duet Young Leosi i bambi. W 2023 roku bambi (posiadająca niemal 1,7 miliona słuchaczy miesięczne na platformie) była jedną z pięciu uczestniczek czwartej edycji naszego programu, RADAR Polska, mającego na celu wspieranie wschodzących artystów. Jej trzy utwory znalazły się w 2023 roku na top liście najczęściej odtwarzanych utworów polskich artystek w Polsce („MILLIE WALKY”, „BFF” z Young Leosią i „IRL”). W tym samym roku (2023), obie znalazły się także w gronie pięciu najczęściej odtwarzanych artystek w Polsce. W grudniu ubiegłego roku artystki zostały także ambasadorkami programu EQUAL, którego celem jest zwiększanie widoczności kobiet-artystek w branży muzycznej na całym świecie.

W 2023 roku, aż 580 polskich artystów wygenerowało tylko ze Spotify ponad 50 tysięcy polskich złotych. Takie dane robią wrażenie. Zastanawia mnie jednak, czy nie zaczyna się tym samym potencjalny przesyt na rynku. Zbliżamy się do jakiejś granicy?

Co oczywiste, po raz pierwszy udostępniamy lokalne dane dotyczące tantiem i jesteśmy też jedyną platformą, która zapewnia taki poziom transparentności w tej kwestii. Jeżeli cofniemy się do 2017 roku, widać wyraźnie, że nie ma żadnych oznak tzw. “przesytu” na rynku — liczba artystów, którzy w 2023 roku zarobili ponad 50 000 złotych każdy wyłącznie z tytułu tantiem pochodzących ze Spotify wzrosła o 20% w porównaniu z rokiem 2022 i ponad 4-krotnie w ciągu ostatnich pięciu lat.

Porozmawiajmy o przyszłości. Czego możemy się spodziewać po Spotify w perspektywie najbliższych kilku lat?

Nadal chcemy móc rozwijać programy takie jak RADAR i EQUAL oraz nasze lokalne działania edytorskie, które mają na celu zwiększanie widoczności lokalnych artystów i ułatwienie odkrywania ich twórczości. Dodatkowo, stale będziemy udoskonalać naszą bezpłatną platformę Spotify For Artists, dostępną dla wszystkich artystów, zapewniając im dane i wgląd w czasie rzeczywistym na temat tego, jak ich treści są konsumowane na Spotify i przez kogo.

Co więcej, chcemy też wprowadzać kolejne innowacje i nowe doświadczenia dla użytkowników — takie jak teledyski, z którymi wystartowaliśmy na polskim rynku w zeszłym tygodniu oraz kontynuować coroczne, spersonalizowane doświadczenie muzyczne, jakim jest Spotify Wrapped, które cieszy się ogromną popularnością wśród użytkowników. Jednak, aby kontynuować te inicjatywy, potrzebujemy stabilnej podstawy prawnej, która będzie korzystna dla wszystkich zainteresowanych stron.


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

Czytaj dalej

Wywiad

DJ 600V: „Ten Fryderyk to dla mnie nagroda dla całego środowiska”

Rozmawiamy z Voltem tuż po otrzymaniu złotej statuetki.

Opublikowany

 

paluch dj 6000v
fot. AKPA

Jesteśmy po 30. jubileuszowej gali rozdania Fryderyków. Oprócz przyznania statuetek w standardowych kategoriach, ZPAV wyłonił kilku artystów, którzy uhonorowani zostali Złotym Fryderykiem – nagrodą dla muzyków i twórców wybitnie zasłużonych dla polskiej kultury muzycznej. Niesamowicie cieszy nas obecność wśród laureatów postaci z hip-hopowego podwórka. DJ 600V to zdecydowanie persona legendarna, tworząca fundament naszej kultury. Pomiędzy gratulacjami, poprosiliśmy Sebastiana o komentarz.

Nie znajdziemy wielu osób, które przyczyniły się do rozwoju rapu w Polsce tak jak DJ 600V. Wróć. Nie znajdziemy wielu osób, które przyczyniły się do rozwoju całej kultury hip-hopowej w Polsce. Definitywnie Volt jest jednym z ojców założycieli całego zamieszania. Jak widzi to sam zainteresowany?

– To się zaczęło dużo wcześniej niż to środowisko powstało. Inaczej jest gdy środowisko funkcjonuje i się do niego dostajesz, a inaczej gdy funkcjonujesz w ramach pomysłu estetycznego i potem buduje się wokół tego środowisko. Nie zauważasz tego. Po prostu przychodzą ludzie, z którymi przybijasz piątki. Oni się pojawiają, stają się znajomymi lub przyjaciółmi, ale nie czujesz się częścią środowiska. Ono się pojawiło wokół mnie, to jest inna perspektywa – mówi weteran w rozmowie z Luizą Di Felici dla GlamRap.pl.

Nie zabrakło akcentów z naszego podwórka również wśród wręczających statuetki. Nagrodę Voltowi przekazał Paluch, nie kryjąc przy tym dumy i radości. Wracając jednak do grupy złotych laureatów, DJ tak podsumowuje to zacne grono:

– Kiedy zobaczyłem listę osób, które w poprzednich latach dostały tę nagrodę, to zdecydowałem się ją odebrać (śmiech). Pan Korzyński, pan Zbigniew Wodecki, pani Ewa Bem – ciężko nie chcieć się znaleźć w przedziale pociągu, w którym siedzą te osoby.

Artysta podzielił się też refleksją na temat obecnego spojrzenia na muzykę:

– Żyjemy w specyficznych czasach. Dla mnie to jest epoka postkulturowa, w której kultura już była. Teraz mamy influencerów. Tym rzutem na taśmę, Akademia zdołała zrobić ukłon w stronę ludzi, którzy posługują się maszynami do robienia muzyki. Czasem z większą duszą niż multiinstrumentaliści, którzy okiełznali każdą strunę. Oczywiście jestem pełen szacunku i uznania dla nich, to nie jest żaden prztyczek w ich stronę. Sądzę jednak, że błędem było niezauważenie tych osób, które siedzą za komputerami i oddają swoje serce i duszę muzyce. Dlatego ta nagroda dla mnie jest w pewnym sensie nagrodą dla całego tego środowiska. Dla wszystkich chłopaków i dziewczyn, którzy za komputerkami za marne pieniądze robią rzeczy, bo wierzą w piękno.

I takiej pasji życzę sobie i Wam, a Voltowi serdecznie gratuluję w imieniu całej redakcji GlamRap.pl!


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

Czytaj dalej

Wywiad

Bilu z Bitwy o Odrę: „Organizacja bitwy wyłącza cię z życia” – wywiad

Rozmawiamy z organizatorem Bitwy o Odrę.

Opublikowany

 

Po wywiadach z Yowee i Spartiakiem, tym razem mamy okazję porozmawiać z Bilu, który jest organizatorem Bitwy o Odrę.

Bilu podzielił się z Oskarem Brzostowskim szczegółami technicznymi dotyczącymi organizacji bitwy, przybliżył termin następnej edycji wydarzenia, ujawnił jak będzie wyglądać przyszłość Bitwy o Odrę oraz zdradził, czy zobaczymy go jeszcze w roli zawodnika.


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

Czytaj dalej

Popularne

Copyright © Łukasz Kazek dla GlamRap.pl 2011-2024.
(Ta strona może używać Cookies, przeglądanie jej to zgoda na ich używanie.)

error: