Wywiad
Golin: „Z Quebnafide wpisujemy się w nurt travel rapu”
„Często tematyka naszych płyt i nawet daty ich premier się przecierają.”
Jeżeli frustruje was siedzenie w domu i już planujecie zagraniczne podróże jak tylko skończy się kwarantanna to polecamy wam zapoznać się z rapowym podróżnikiem numer jeden w Polsce – Golin opowiedział nam o swojej podróży po Azji!
Od naszej ostatniej rozmowy minęły prawie 3 lata. W tym czasie ja zdążyłem kupić dom, a i tak wydaje mi się, że to Ty jesteś ‘bogatszy’ ode mnie.
Golin: To już 3 lata – aż ciężko uwierzyć. Wiesz, jeśli mówimy o stemplach i o wizach w paszporcie czy o czasie spędzonym w niezwykłych miejscach, to rzeczywiście nie mam prawa narzekać na kapitał, który uzbierałem. Trzeba jednak uczciwie przyznać, że im człowiek starszy tym stabilizacja zaczyna stanowić dla niego coraz większą wartość. Jestem zwolennikiem konceptu, że nasze życie ma swoje etapy, każdy rządzi się swoimi prawami, u Ciebie zaczęło się to wcześniej, u mnie ten z zapuszczaniem korzeni dopiero się zaczyna teraz.
VNM był kiedyś na szlaku po czek i poniekąd każdy z nas podąża tą ścieżką. Ty jednak wybrałeś inny trakt. Droga jest bardziej wyboista?
Golin: Ja i pieniądze to od zawsze był love-hate relationship. Nigdy nie stanowiły dla mnie celu samego w sobie, ba, kiedyś wręcz ostentacyjnie umniejszałem ich wartości nie godząc się na udział w masowej gorączce złota. Z czasem, a może z faktem, gdy zobaczyłem na własne oczy do czego prowadzi ich skrajny brak w krajach trzeciego świata, zmieniłem trochę swoje podejście. Dzisiaj staram się trzymać rękę na pulsie, ale dbam o to by wciąż zachowywać zdrowe podejście i odpowiednie proporcje.
Celowo nawiązuję do Tomka, bo parę lat temu wspomniał, że spędził 150 godzin w kolei transsyberyjskiej. On swoich refleksji związanych z Orientem jeszcze nie wydał. Twoja zbliżająca się płyta będzie tego w całości dotyczyła?
Golin: Tak, cały materiał mniej lub bardziej będzie dotyczył życia w drodze, ale również wydarzeń, które poprzedziły moje wybory jak i wniosków, które zrodziły się w wyniku ich podjęcia. Jest tam sporo personalnych historii, reminiscencji, spostrzeżeń i poglądów, do których mi obecnie najbliżej. Myślę, że jeszcze żadna z rzeczy ode mnie nie była tak osobista.
Skąd ta inspiracja Azją?
Golin: Od zawsze Daleki Wschód był dla mnie legendarnym rejonem, któremu towarzyszyła jakaś aura tajemniczości. Sam fakt, że jest tak odległy i tak odmienny kulturowo od nas, już jest wystarczającym powodem by chcieć zagłębić się w jego meandry. A jak jeszcze spędzi się wyjątkowo dużo czasu i pozna się historię tych miejsc i ludzi, którzy tam mieszkają, można dostrzec kompletnie inny świat.
Zrealizowałeś wszystkie cele podróżnicze, które sobie wytyczyłeś?
Golin: Wszystkie na pewno nie, zawsze będzie jakiś punkt na mapie do którego będę chciał się udać. Z czasem jednak robi się ich coraz mniej.
Co najbardziej urzeka w dalekowschodnich krajach?
Golin: Jest mnóstwo rzeczy w których można się zakochać: kultura, kuchnia, zabytki, podejście ludzi.
Ja przyznaję się do bycia historycznym nerdem, także np. możliwość spędzenia czasu w tak kultowych miejscach jak kompleks Bagan w Birmie, będąc otoczonym tysiącem starożytnych świątyń, pozostałością po dawnej cywilizacji, była dla mnie niesamowitym przeżyciem.
Mentalność mieszkańców poszczególnych państw jest podobna czy wyraźnie dało się odczuć przekraczanie kolejnych granic?
Golin: To zależy od tego, w którym miejscu się przekraczało granicę. Z mojego doświadczenia zauważyłem istnienie podobnych kręgów kulturowych w poszczególnych miejscach. Gdy byłem w Birmie dużo skojarzeń nasuwało mi się z Indiami, gdy byłem w Laosie widziałem tam podobieństwa wynikające z bliskości z Kambodżą. Na północy Wietnamu z kolei nie dało się nie zauważyć wyraźnych wpływów chińskich, czy to w architekturze czy też w bardziej konserwatywnym podejściu.
Ogrody Drzewek Bonsai w pierwszej kolejności kojarzą się z Japonią. Stamtąd rozpocząłeś swoją podróż po Azji?
Golin: Japonia była pierwszym krajem, który odwiedziłem we wschodniej Azji, nie była jednak częścią mojej wyprawy a oddzielnym, pojedynczym wypadem. Pojechałem tam na dwa tygodnie i zakochałem się od pierwszego wejrzenia. Jest to jedno z miejsc, do którego zawsze będę miał ochotę wrócić.
Gdybyś dostał teraz ode mnie szkic mapy Azji to jak wytyczyłbyś punkty swoich kolejnych podróży, tak od A do Z?
Golin: Myślę, że teraz skupiłbym się na państwach-wyspach, których nie miałem okazji odwiedzić ze względu na to, że głównie poruszałem się po lądzie. Filipiny, Indonezja może Papua Nowa Gwinea, te kierunki.
Gdzie spędziłeś najwięcej czasu?
Golin: W Chinach, które udało mi się przejechać autostopem z południa na północ, z prowincji Yunnan do Pekinu.
W kontekście obecnej sytuacji w kraju, można z przymrużeniem oka nazwać cię ekspertem od spraw chińskich?
Golin: Ekspertem raczej bym się nie nazwał, temat jest zbyt obszerny. Obecnie Chiny w mediach pojawiają się głównie w przekazie dotyczącym koronawirusa, co z pewnością niezbyt korzystnie wpływa na ich reputację.
Ciekaw jestem twojego poglądu na całą tę sytuację?
Golin: Jestem daleki od jakichś wymyślnych teorii spiskowych. Będąc w Chinach widziałem jakiego rodzaju mięso jest na sprzedaż na tych wet marketach i w jakich warunkach się to odbywa. Była to tykająca sanitarna bomba, a zapachu tych miejsc nie dało się wyrzucić z pamięci jeszcze przez długi czas po wizycie. Nietoperze, węże, jaszczurki, łuskowce, czy nawet niedźwiedzie lub podobno, tygrysy. Mięso każdego rodzaju. Większość Chińczyków oczywiście tego nie je, nie stać ich na rzeczy, które są ogólnie uważane za specjały czy wyroby o szczególnych właściwościach. Pewnie zapytasz, gdzie jest w takich sytuacjach rząd? Cóż, zbyt duży lobbing, zbyt ważna grupa interesów.
Znając twoją niechęć do siedzenia w jednym miejscu, kwarantanna raczej nie wywołuje uśmiechu na twojej twarzy?
Golin: Staram się wyciągnąć coś pozytywnego z tej sytuacji: książki, filmy, podcasty (pozdro Joe Rogan). Jest sporo czasu by ponadrabiać zaległości.
Jak się wszystko uspokoi pewnie znów gdzieś wyfruniesz?
Golin: Tak szczerze, to już długo nigdzie nie byłem. Żadnych dalekich wypraw nie planuję, ale tygodniowy wypad w jakieś słoneczne miejsce to zawsze spoko pomysł. Tego mi brakuje w Polsce najbardziej, słońca na co dzień.
Te kilka lat podróży wystarczą żeby móc powiedzieć, że znasz Daleki Wschód?
Golin: Do pewnego stopnia. Jak ze wszystkim, trzeba zachować odpowiednie proporcje. Daleki Wschód to ocean historii, który w dodatku był bardzo długo niedostępny dla ludzi z Zachodu. Fantastycznie byłoby przejechać całe Chiny ponownie, ze świetną znajomością mandaryńskiego jak Tiziano Terzani, jestem pewien, że wówczas ten rejon ukazałby mi się w zupełnie innym, jeszcze bardziej interesującym świetle.
W czasie swojej podróży raczej nie miałeś możliwości rejestracji tracków. Proces tworzenia był podzielony na etapy?
Golin: Część tekstów na płytę powstała w drodze, a część już po przyjeździe. Pamiętam, że Szpalowsky wysyłał mi próbki bitów, czasem czekając kilka dni na mój odzew, bo akurat byłem gdzieś poza cywilizacją. Mieliśmy kontakt jednak cały czas i w miarę na bieżąco wymienialiśmy uwagi.
Było dużo spontaniczności?
Golin: Wszystko odbywało się na zasadzie: ok, tworzymy coś w azjatyckim klimacie, na orientalnych samplach i próbujemy zebrać z tego materiał. Na bieżąco dostawałem bity, pisałem bezpośrednio do nich teksty – co nie zawsze tak u mnie funkcjonowało, na Katakumbach na przykład dużo tekstów powstało pod instrumentale, a później dopasowaliśmy bity – by w końcu wrócić z podróży i zmaterializować to wszystko w studio.
Nośnik ma określony limit czasowy. Ilości przygód i przeżyć nie jest się w stanie uchwycić w kilkadziesiąt minut. ‘ODB’ są pełne refleksji i tematów skłaniających do myślenia, są natomiast namiastką tego co chcesz przekazać słuchaczom. Masz pomysł na rozwinięcie tego w jakiejś innej formie?
Golin: To prawda, płyta rapowa oferuję Ci pewną konwencję, która daje dużo możliwości ale tez w pewnych kwestiach mocno Cię ogranicza przez co, do historii, które zostały poruszone na ODB musiałem podejść dość wybiórczo. Cała moja wyprawa po Dalekim Wschodzie została spisana w dziennikach, które prowadziłem w drodze i bardzo chciałbym, aby ujrzały one światło dzienne pewnego dnia. Materiału jest naprawdę sporo i ma dla mnie dużą wartość, nie tylko sentymentalną.
Udało się dobić już do jakichś wydawnictw?
Golin: Szczerze mówiąc, to nawet nie próbowałem jeszcze. Rynek czytelniczy w kraju, gdzie czyta niecałe czterdzieści procent mieszkańców musi być pobojowiskiem, dlatego mi od początku przyświecał pomysł wydania moich rzeczy własnym sumptem. Oczywiście zapewniając książce wszystko co może zaoferować profesjonalne wydawnictwo: redakcję, edycję i oprawę graficzną.
Świat jest mocno nastawiony na konsumpcjonizm i szybkie, mocne bodźce. Kolorowa rzeczywistość wygrywa. W 2020 w rapie jest jeszcze miejsce dla takiej postaci jak Golin?
Golin: Kolorowa rzeczywistość w rytmie pop i disco. Nie rozumiem do końca dlaczego stawia się płyty tych wykonawców w dziale rap, chyba tylko ze względu na podziałkę rytmiczną ich podkładów. Myślę, że generacja prawdziwych emcees i raperów jest dzisiaj w odwrocie, jeśli spojrzymy na te wszystkie youtubowe wynalazki i eksperymenty. Mimo to, wierzę ze w polskim rapie zawsze będzie miejsce na ciekawe historie, niezależnie od tego który mamy rok. Opowieści o ludziach czy o pewnych wydarzeniach potrafią mieć wymiar uniwersalny i trafić do słuchacza tak jak trafiały od początku pojawienia się tej muzyki.
Portale związane ze środowiskiem raczej przespały news o twoim powrocie do muzyki?
Golin: I tak i nie. Ja też nie jestem taki by pchać się na afisz i próbować dostać się do mediów każdym możliwym sposobem tylko po to aby o mnie mówili, więc może to trochę moja wina. W takim zalewie materiałów naprawdę trudno się przebić ze swoją premierą. Szkoda, bo wiadomo jak rzadko ukazuje się jakiś materiał ode mnie.
Wszyscy teraz swoją uwagę skupiają na Kubie. Cała promocja naprawdę fajnie wypadła i jeszcze na pewno nas zaskoczy. Tekstowo album poprawny biorąc pod uwagę skalę i bycie mainstreamem, natomiast też trzeba przyznać, że wiele linijek wypada wygooglować i można się doedukować. Może czas na eksperymenty i zrobić coś podobnego, oczywiście w kontekście muzycznym?
Golin: Niewątpliwe płyta Quebonafide jest wielkim wydarzeniem. Jej premiera odbiła się dużym echem w środowisku i w mediach poza hiphopowych. Wydaje mi się, że obaj wpisujemy się w ten nurt travel rapu, często tematyka naszych płyt i nawet daty ich premier się przecierają, co jest mega ciekawe, biorąc pod uwagę, że to zupełny przypadek. Cały czas jesteśmy przed premierą Ogrodów Drzewek Bonsai, więc nie chcę odkrywać za wiele kart, ale Ci którzy słyszeli materiał są zgodni, że jest to dla mnie kolejny etap. Myślę, że Ogrody Drzewek Bonsai charakteryzuje większa klarowność przekazu, jest mniej kazuistyki słownej, muzycznie pojawiają się bity w różnym tempie, na płycie są śpiewający i rapujący goście. Jest też tam więcej mnie jako osoby. Naprawdę lubię tę płytę.
Na Romantic Psycho padają wersy: ‘Filip zna Chiny jak własny kark’. Osobiście gdybym chciał zobaczyć terakotową armię, to na przewodnika wybrałbym prędzej Golina niż Taco Hemingway’a.
Golin: Najlepiej byłoby gdybyś nie musiał wybierać. Pomyśl jaki storytelling mógłby z tego powstać (śmiech).
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Wywiad
Rabo: „Wychowali mnie mama, tata i Wojtek Sokół” – wywiad
Rozmawiamy z raperem, który nagrał płytę inspirowaną znanymi bajkami.
W ubiegłą sobotę ukazał się album Rabo „Życie to nie bajka”. To twórca znanego kanału związanego z filmami animowanymi Disneya, Pixara i DreamWorks. Mieliśmy okazję porozmawiać z byłym dziennikarzem programu „Uwaga!” na temat jego projektu.
Polećmy klasykiem na początek – jak zaczęła się Twoja przygoda z rapem?
Cóż… okres, gdy miałem 9 lat i kolega przyniósł do szkoły Grupę Operacyjną pozwolę sobie pominąć (śmiech). Oficjalnie wszystko zaczęło się rok później, gdy ojczym pożyczył mi swoją empetrójkę, bym się nie nudził w autokarze podczas wycieczki szkolnej. Znajdowała się tam „Droga” od Hemp Gru, którą momentalnie się zachwyciłem. Potem już poszło. Ogólnie jestem z pokolenia dzieciaków, dla których rap był jak łyk świeżego powietrza w świecie przepełnionym smogiem. Gdybym na pewnym etapie nastoletniego życia nie usłyszał, że „Damy radę”, to nie wiem, czy bym dał. Gdybym nie podśpiewywał sobie, że „Bierzemy sprawy w swoje ręce” albo że „Każdą porażkę obracam w sukces”, to też pewnie wszystko wyglądałoby inaczej. Nie bez powodu czasem żartuję sobie, że wychowali mnie mama, tata i Wojtek Sokół (śmiech). I coś w tym jest.
A skąd pomysł, by samemu zacząć rapować?
Od zawsze marzyłem, by być częścią tej kultury. Przez wiele lat prowadziłem kanał na YouTube, gdzie opowiadałem o różnych ciekawostkach, szokujących teoriach i absurdach związanych z filmami animowanymi, głównie ze stajni Disneya, Pixara i DreamWorks i gdy przekroczyłem magiczną barierę 100 000 subów, chciałem przygotować dla widzów coś specjalnego. Uznałem wtedy, że to dobra okazja, by zadebiutować i tak powstał utwór „Sto tysięcy powodów”. Odbiór był pozytywny, więc zacząłem doskonalić swój warsztat i dziś, po 5 latach od tamtego wydarzenia, myślę, że rozwinąłem się już na tyle, by przedstawić się szerszemu gronu słuchaczy.
No właśnie, niedawno do sieci trafiła Twoja EPka „Życie to nie bajka”, oparta na ciekawym patencie. Opowiedz o tym.
Od jakiegoś czasu kiełkował mi w głowie pomysł na płytę związaną z tym, czym zajmowałem się na co dzień. W końcu postanowiłem się za to zabrać i efektem tego jest album inspirowany znanymi animacjami, takimi jak „Toy Story”, „Auta” czy „Król Lew”. Bajki te stanowiły jednak jedynie punkt wyjścia do opowiadanych historii, dzięki czemu mogłem zgrabnie połączyć moje osobiste przeżycia z fabułą wspomnianych filmów. Przykładowo w utworze „Simba” opowiedziałem o swojej drodze do sukcesu, która ciągle trwa, niestety (śmiech). Refren oparłem na słynnej frazie Mufasy „Kiedyś to wszystko będzie Twoje”, którą kojarzy niemal każdy, a której, co ciekawe, Mufasa nigdy do Simby nie wypowiedział. Taki bajkowy efekt Mandeli.
Tu, gdzie jestem, konsekwentnie rządzi prawo dżungli
Walczę mężnie, bo lwie serce w mojej piersi dudni
Wygram ze złem, wsparcie wielkie mam od wiernych kumpli
Dzieło zwieńczę happy endem, będą ze mnie dumni!
Zanim jednak zdecydowałeś się wrócić do ksywki Rabo, wydałeś dwie EP-ki pod innym pseudonimem na osobnym kanale, którego prawie nikt nie zna.
I całe szczęście (śmiech). Faktycznie, w 2020 roku postanowiłem wypuścić pierwszą EP-kę, ale czułem podskórnie, że mimo iż teraz wydaje mi się to cudowne, to za parę lat zapewne będę wolał o tym zapomnieć. I faktycznie – dziś, gdy patrzę na swoje poprzednie projekty, na czele z tym starszym, to widzę, jak wiele rzeczy mógłbym zrobić lepiej. Ale cóż – chyba właśnie na tym polega rozwój. Ostatecznie dobrze mi zrobiło te parę lat w takim klasycznym podziemiu – miałem czas, by spokojnie progresować, a jednocześnie mało kto musiał być tego świadkiem (śmiech).
To teraz trochę z innej beczki – jak YouTuber trafia do redakcji Uwagi! TVN?
Faktycznie, jest to historia dość oryginalna. Niecałe 2 lata temu przechodziłem najgorszy okres mojego życia. To było chwilę po wypuszczeniu EPki „To The Ground”, która zresztą odzwierciedla ówczesny stan mojej psychiki. Z przyczyn niezależnych ode mnie, musiałem odejść jakiś czas wcześniej z YouTube’a, co wywróciło moje życie do góry nogami. Moim planem ₿ na życie był wtedy rynek kryptowalut, który jednak dał mi wielką lekcję pokory i plany bycia kryptomilionerem musiałem odłożyć na później. Ostatecznie znalazłem się w sytuacji, w której byłem bezrobotny, samotny i bez perspektyw. Wysłałem CV do wielu firm, by zaczepić się gdziekolwiek. Odpowiedziały mi dwie – jakieś Call Center i… McDonald’s (śmiech). Wybrałem pracę na słuchawce i – jak się potem okazało – ta jedna decyzja odmieniła moje życie.
Dlaczego? I jak to się łączy z pracą dziennikarza?
Już tłumaczę. W wielkim skrócie firma, w której zacząłem pracować, okazała się być jedną wielką kuźnią oszustów i prężnie działającą machiną okradającą starszych i schorowanych ludzi na grube miliony złotych. Gdy tylko zrozumiałem, w czym biorę udział, chciałem się zwolnić, ale ostatecznie tego nie zrobiłem. Uznałem, że więcej zdziałam, jeśli zostanę tam przez pewien czas, przemęczę się i zdobędę jak najwięcej dowodów na to, co tam się wyprawia. Ostatecznie wyszło lepiej, niż przypuszczałem. Odezwałem się do redakcji Uwagi! opisując całą sprawę i dostarczając im materiały. Podjęli temat i wspólnie zrealizowaliśmy 5-częściowy cykl reportaży o tytule „Szatańska Loża VIP”. Efekt był taki, że po pierwsze – złodziejska firma upadła, po drugie – wielu osobom odpowiedzialnym za ten niemoralny proceder postawiono zarzuty, a po trzecie – dostrzeżono we mnie potencjał i zaproszono do redakcji na staż. Reszta jest już historią. Szaloną, jak całe moje życie.
W takim razie gratuluję, dobra robota.
Dzięki. Swoją drogą na mojej najnowszej EP-ce nawiązuję do tych zdarzeń w kawałku „Pinokio”. Utwór ogólnie opowiada o poczuciu wyobcowania wśród rówieśników, o byciu niepasującym elementem układanki, ale także o potrzebie osiągnięcia wielkiego sukcesu, by mój Gepetto był ze mnie dumny i by nigdy mu niczego nie zabrakło. Myślę, że metafora jest zrozumiała dla wszystkich. Za to sama końcówka drugiej zwrotki jest właśnie o wspomnianej chwilę wcześniej historii. Pamiętam, że wszyscy przestrzegali mnie, bym się w to nie pakował, bo może stać mi się krzywda. Ja jednak miałem przekonanie, że w takich sytuacjach należy działać, nie bacząc na konsekwencje. I tak też zrobiłem. Na razie wszystko ze mną w porządku i mam nadzieję, że tak zostanie. A jeśli nie, to przynajmniej pozostanie po mnie muzyka.
Będę bronił starszych oraz kobiet, cóż
Nawet jak przypłacę to niejedną blizną
Nie chcę być prawdziwym chłopcem już
Od kiedy zostałem prawdziwym mężczyzną
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Wywiad
Małpa: „Moja żona ma tatuaż z okładką płyty Łony” – wywiad
W rozmowie z Małpą padają także ksywki Otschodzi i Lil Konona.
Z okazji pojawienia się na rynku winylowej wersji kultowego albumu „Kilka numerów o czymś”, spotkaliśmy się z Małpą z Warszawie, żeby porozmawiać o jego debiucie, który w większości został napisany we Włoszech.
Chociaż Małpa nigdy tego nie ujawniał, nasza redakcyjna koleżanka opowiedziała podczas rozmowy pewną anegdotę związaną z żoną rapera, która posiada tatuaż z Łoną. – Ma kilka rapowych tatuaży – przyznał raper w rozmowie z Luizą Di Felici. Więcej na ten temat w poniższej rozmowie.
Poruszone wątki w wywiadzie:
- „Kilka numerów o czymś” powstało we Włoszech na Erasmusie.
- Czy Małpa inspirował się włoskimi artystami?
- Lil Konon i jego zakola
- Otsochodzi kupuje winyl za 12 tys. zł
- Praca na stacji benzynowej
- Dlaczego Małpa zniknął na 6 lat?
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Wywiad
Feno: „Young Leosia i Bambi to grzeczna muzyka, która trafia do dzieci” – wywiad
Jak i kiedy modli się Edzio, Pikers GOAT, Grande Connection i monetyzacja konfliktów freakfightami.
Nasza rozmowa z Feno to przede wszystkim tematy rapowe. Czy kobiecy rap w Polsce jest dobry? Tutaj raper wspomina o Bambi, Young Leosi i Oliwce Brazil.
– Mamy Young Leosię i Bambi. To są takie najpotężniejsze postacie. To jest taka grzeczna muzyka, która trafia do dzieci. Sanah i Julka Żugaj to ten sam case – mówi Feno w rozmowie z Oskarem Brzostowskim dla GlamRap.pl.
– Mi rap się kojarzy z lekkim sk***ysyństwem. I takiej damskiej postaci jak Cardi B nie ma. No jest Oliwka i ma te skillsy, ale ewidentnie też jakieś problemy wizerunkowe. Żyjemy w post katolickim kraju, w którym nie ma akceptacji na jakieś jechanie w stylu Oliwki Brazil i obciąganie ku**sów – dodaje.
W rozmowie ponadto:
- Feno spotyka dwie małe dziewczynki, które są fankami Bambi
- Co myśli o Grande Connection
- Jak i kiedy modli się Edzio
- Kacper HTA i monetyzacja konfliktu freakfightami
- 10 tys. pomysłów Sebastiana Fabijańskiego
- Pikers to GOAT
- Najbardziej klimatyczny festiwal rapowy
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Wywiad
Mamy dość technicznego rapu? Koro: „Eripe, Tomb czy Golin wyczerpali tę formułę” – wywiad
Koro mówi o Young Leosi, Bambi, Grande Connection, Szpaku, White Widow i Taazym.
Podczas naszej rozmowy z Koro poruszyliśmy ciekawy wątek kalkulacji i warsztatu w polskim rapie. Czy w dzisiejszych czasach odbiorcy nie chcą słuchać już przekminionych wersów czy liczyć podwójnych i potrójnych rymów?
Koro „To nie rap się zmienia”
Jak twierdzi Koro, to nie rap się zmienia. – To raperzy zaczęli robić inny rodzaj muzyki. To nie chodzi o to, że rap się rozwija, bo on ma proste korzenie i prostą definicję, tylko ludzie otwierają się na coraz więcej rzeczy. W każdą stronę ta granica się przesuwa – mówi Koro w rozmowie z Oskarem Brzostowskim dla GlamRap.pl.
Nie chcemy już słuchać rapu dobrego warsztatowo?
W większości wypadków rap odbił w stronę popu, śpiewanych refrenów i autotune’a. Bardzo nieliczni robią jeszcze rap stawiający na technikę.
– Dzisiaj młodzi raperzy nie muszą być dobrzy warsztatowo. Tacy gracze jak Eripe, Tomb, Quebo, Golin i jeszcze mógłbym wymienić parę ksywek, wyczerpali na tyle tę formułę, że ludzie mają dość. Żyjemy w takich czasach TikTokowych i przebodźcowanych, że ta muzyka ma być takim głaskaniem psychiki, żeby się wyluzować, a nie rozkminiać o co chodziło – twierdzi Koro. Czy to dobrze czy źle? Wśród fanów możemy dostrzec dwa główne obozy. Pierwszy, który krytykuje większość rzeczy wychodzących od młodych twórców i drugi, który jest zafascynowany każdym kawałkiem, którego głównym zadaniem jest wpaść w viral i największą rotację.
W poniższej rozmowie poruszyliśmy takie wątki jak: Young Leosia i Bambi nagrywają w szafie, działalność Grande Connection, dissy i beefy się nie kalkulują, konflikt Szpaka i White Widow, Taazy objawieniem freakfightów, co z walką na Fame MMA, a także, kiedy nowa płyta.
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Wywiad
Pueblos (Bitwa o Południe): „Żyję z freestyle’u, to moje główne źródło utrzymania” – wywiad
Rozmawiamy z organizatorem Bitwy o Południe.
Wybraliśmy się na BOP9, gdzie mieliśmy zrobić relacje z wydarzenia, ale jak to z freestylem – zamiast relacji przeprowadziliśmy kilka mocnych wywiadów. Na pierwszy ogień rozmowa z Pueblosem – organizatorem Bitwy o Południe.
– Randomowi ludzie boją się BOP-u i boją się wystąpić. Wiedzą, że można się bardzo łatwo zbłaźnić, jak np. wchodzący teraz bez koszulki Syn Młynarza z flagą Kiribati – mówi w rozmowie z Oskarem Brzostowskim dla GlamRap.pl Pueblos.
Organizator Bitwy o Południe ujawnił przed naszymi kamerami m.in., że jako jedna z nielicznych osób, a może nawet jedyna utrzymuje się z organizowania bitew freestyle’owych. – To moje główne źródło utrzymania – przyznaje.
Z Pueblosem porozmawialiśmy m.in. o aktualnej sytuacji BOP-u i WBW i najbardziej przyszłościowych zawodnikach, którzy jeszcze namieszają we freestyle’u.
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
Tym razem przed naszymi kamerami zasiadł Sarius, z którym w ponad godzinnym wywiadzie poruszyliśmy mnóstwo tematów, także ten jeden z najbardziej grzejących, czyli niesnaski z Żabsonem.
Kilka tygodni temu między Sariusem z Żabsonem doszło do małego konfliktu, który miał zostać nie do końca zrozumiany przez słuchaczy. Sarius zdecydował się szczegółowo opisać, o co chodziło i dlaczego Żabson miał u niego dług.
Ponadto szef Antihype ujawnił, czy żałuje, że sytuacja z Gibbsem lub Deysem tak się potoczyły.
Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl
-
Felieton3 dni temu
Ile Bonus RPK zapłacił za zwrotkę ziomka Eminema?
-
News4 dni temu
Wini nie zasługuje, żeby Pezet odebrał od niego telefon
-
News3 dni temu
Zbuku vs Koro – potężne kopnięcie zakończyło walkę raperów
-
News2 dni temu
Będziecie zaskoczeni, kogo najczęściej słuchała Young Leosia w 2024
-
News4 dni temu
Suja zaczepia Sokoła i Erosa oraz potwierdza, że mieszka z mamą
-
News2 dni temu
Tede odpowiada Tomkowi Olejnikowi, który chce go zdissować
-
News2 dni temu
Wujek Samo Zło zdissuje Tedego? „Bardzo mnie podgryza ostatnio”
-
News2 dni temu
Ekipa chce dojechać Suję, ale raper podjął rękawicę