KOMENTARZ| Tańczył, skakał i rapował – Machine Gun Kelly rozniósł Warszawę

Po wyjściu z Hali Koło zastanawiałam się tylko nad jednym “jak ja napiszę z tego relację?!”. Zazwyczaj skupiam się na swoich subiektywnych odczuciach, dzielę się z wami wrażeniami na temat płyty, imprezy, koncertu. Mówię o zaletach i wadach. Mój gust jest dosyć specyficzny, dużo wymagam od przesłuchiwanych krążków, ale jeszcze więcej od artysty występującego na żywo. Niejednokrotnie nie zgadzaliście się z moimi opiniami uznając je za zbyt krytyczne. Polski słuchacz przywykł do przeciętności, do średniactwa, do raperów, którzy oczekują oklasków za samo wyjście na scenę, którzy często robią łaskę, że w ogóle grają. Mam nadzieję, że wszyscy Ci, którzy w sobotę wieczorem wybrali się na koncert MGK’a zmienią teraz radykalnie swoje opinie i zaczną wymagać odrobinę więcej od raperów rodzimej sceny.

Ten koncert to była praca, świetnie ograna, perfekcyjna, wykonywana z pasją i zaangażowaniem praca. Światowej klasy artysta, który występując w Polsce nie robi tego na pół gwizdka. Dlaczego więc tak bardzo bałam się napisania tego tekstu?! Otóż są  w życiu człowieka czasem takie emocje, których nie da się nazwać, reakcje, których się nie rozumie. I jeśli podczas koncertu ma się ciarki na całym ciele i jedyne co jest się w stanie zrobić w reakcji na zachowanie artysty, to łapanie się za głowę z tekstem “o ja pier**lę!” to napisanie racjonalnej relacji jest zadaniem nieprzeciętnie trudnym. Bo czego bym nie napisała, to ktoś kto nie uczestniczył w tym wydarzeniu, po prostu nie poczuje emocji, które w jakiś chory sposób wytworzył Machine Gun Kelly wśród paru tysięcy osób zebranych na dalekiej Woli. Napiszę zatem o tym co widziałam, licząc po cichu, że choć odrobinę  wciągnę was w klimat tego wydarzenia.

Od samego początku porażająca była głównie energia artysty. Byłam pewna, że początkowa euforia będzie słabła wraz z upływem czasu, ale nic takiego nie nastąpiło. Od pierwszego do ostatniego kawałka zachowana została absolutna dzikość.

Kells miotał się po scenie, zdjął górną część garderoby, rzucił się w tłum, wlazł na rusztowanie, zgrabnie podrzucał i obracał w dłoni mikrofon oraz z paru metrów łapał pałeczki rzucane mu przez perkusistę. Oczywiście wszystko to robił wciąż tańcząc, skacząc i RAPUJĄC. Nie jestem w stanie zrozumieć jak kondycyjnie możliwe jest wytrzymanie takiego występu i jak możliwe jest przerapowanie w takim tempie i z taką poprawnością aż tylu numerów. Przyzwyczajeni bowiem jesteśmy do tego, że raper podczas koncertu przemierza w tę i z powrotem parometrową scenę, ewentualnie machając przy tym ręką lub od czasu do czasu skacząc. W tym przypadku było zgoła inaczej.

Nie dość, że MGK nawiązywał niewiarygodny kontakt z publiką to jeszcze przez cały występ dało się odczuć niesamowite połączenie i zgranie rapera z live bandem. Rzucanie pałeczkami, czy wspólne granie z perkusistą robiło ogromne wrażenie.

Największe poruszenie wywołał oczywiście kawałek “Till I Die”, który rozpoczął się od tradycyjnego “get low”. W momencie, w którym cała publika skakała dało się wyczuć wibrowanie pod stopami. Wild Boy to krótki crowd surfing, podczas którego Kelly został porwany przez fanów. Wszystkim tym, którzy byli na koncercie udało się również posłuchać freestyle’u rapera, w który nawinął m.in o tym, że zrobi sobie w Polsce dziecko. Na mnie dość duże wrażenie zrobił kawałek “A Little More”, podczas którego kilka tysięcy osób klaskało do rytmu.

Zastanawiałam się długo co takiego absolutnie wyjątkowego jest w tym gościu, że z taką łatwością porywa tłumy i być może zabrzmi to banalnie, ale MGK jest muzyką, którą gra. Każdy kto widział ten koncert przyzna, że ciało Kells’a reagowało na absolutnie każdy dźwięk. On sam był jakby wizualizacją muzyki, którą mogliśmy usłyszeć.

Wszystko to jednak nie wydarzyło by się gdyby nie Big Idea oraz Live2Listen, to im bowiem zawdzięczamy organizację koncertu. Zazwyczaj czepiam się, że za małe kluby, że długie kolejki, kiepskie nagłośnienie. Pierwszy raz byłam naprawdę dumna z miejsca, w którym przyjęliśmy zagranicznego artystę. To nie była żadna syfiasta piwnica jak NiePowiem, ani zatłoczone Palladium. Impreza odbyła się w miejscu, które pomieściło tak ogromną liczbę osób, było dostosowane do tego typu wydarzenia, koncert był dobrze nagłośniony i oświetlony. Każdy fotograf miał tu zatem prawdziwe pole do popisu. Nie było opóźnień, nie było utrudnień, tak naprawdę nie mam się do czego przyczepić.

Mogę jedynie życzyć wam wszystkim i sobie samej coraz więcej takich wydarzeń i coraz więcej artystów z taką świadomością artystyczną jak Machine Gun Kelly.
 

Za wszystkie zdjęcia serdecznie dziękuję Bardzo Znane Imprezy i zapraszam do sprawdzenia całej fotorelacji na mashtophoto.com.pl Uprzejmie dziękuję również Big Idea oraz Live2Listen za świetną organizację. I tradycyjnie zapraszam na mój facebook.com/hajczi.tv/