Sprawdź nas też tutaj

Felieton

ROZKMINA: Eminem cz.4

Opublikowany

 

W 2001 roku światło dzienne ujrzał pierwszy album d12 – grupy rapowej, której Eminem był liderem. Płyta nosiła tytuł ”Devil’s Night” i spotkała się z bardzo ciepłym przyjęciem ze strony słuchaczy gatunku, za to dość mieszanym ze strony krytyków muzycznych. Na dwa lata przed debiutem na legalnym rynku fonograficznym zespół spotkała tragedia – został zastrzelony jeden z jej członków, Bugz, którego potem zastąpił Swift. Zmarłemu koledze raper zadedykował swój album ”The Marshall Mathers LP”, a cały skład jednogłośnie także ”Devils Night”.

Sprawdź też cz.1, cz.2 i cz.3

Kolejnym albumem solowym rapera był wydany w 2002 roku ”The Eminem Show”. Płyta była olbrzymim zaskoczeniem dla jego fanów, Eminem bowiem porzucił horrorcore’ową stylistykę i pokazał na niej swoje bardziej ludzkie, refleksyjne oblicze. Co prawda warstwa tekstowa albumu zawierała dostatecznie dużą ilość obraźliwych wersów, żeby pozwolić mu na utrzymanie opinii skandalisty, jednak materiał był głównie efektem jego dojrzałych przemyśleń na temat własnego życia i otaczającego go świata. Zarówno przeciętni odbiorcy, jak i krytycy muzyczni byli jednak zachwyceni taką zmianą – ”The Eminem Show” zebrał rewelacyjne oceny w popularnych pismach branżowych oraz sprzedał się w ilości prawie 8 milionów kopii w samych tylko Stanach Zjednoczonych. Co ciekawe, tym razem Eminem miał bardzo duży wkład w produkcję podkładów znajdujących się na płycie; niektóre z nich opracował zupełnie samodzielnie.

 

Album wystartował z wielkim impetem dzięki promującemu go jako pierwszemu komediowemu, przebojowemu utworowi pt. ”Without Me” oprawionego w szalenie kolorowy, utrzymany w komiksowej stylistyce teledysk. Drugi singiel – ”Cleanin Out My Closet” – to skrajnie intymny utwór opowiadający o bieżących prywatnych problemach rapera oraz o ciężkim dzieciństwie, spowodowanym brakiem opieki ze strony jego matki i porzuceniem ich przez jego ojca. Do piosenki zrealizowano przejmujący, mający dopełnić jego rozliczenia się z przeszłością, klip ukazujący upokorzenia na które skazany był Eminem jako dziecko. Jako trzeci album promował utwór ”Sing For The Moment” – poważna piosenka okraszona teledyskiem zmontowanym z pamiątkowych ujęć z tras koncertowych, traktująca o przemyśle muzycznym, artystycznym powołaniu, wpływie muzyki na osobowość człowieka. Piosenka częściowo bazuje na samplu z piosenki ”Dream On” Aerosmith, o którego użyciu raper marzył od dzieciństwa; refren również został z niej zaczerpnięty. Czwartym singlem był ”Superman” traktujący o sprawach damsko męskich, z teledyskiem do którego realizacji zaangażowano gwiazdę filmów porno, Ginę Lynn (teledysk został dołączony do wydania DVD filmu ”8 Mile”). Teledysku (animowanego komputerowo) doczekał się również rozpoczynający album track pt. ”White America”. Obraz wywołał wiele kontrowersji, za sprawą ukazania Georga Busha (ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych) jako świni, palenia flagi USA (scena ta została później usunięta z wersji klipu zamieszczonej aktualnie na profilu YouTube rapera) i kilku innych szokujących scen. W tym ciekawym teledysku nie uniknięto jednak pewnego interesującego błędu – przedstawiono w nim Eminema piszącego prawą ręką tuż przed powieszeniem go przez motłoch, zaś w rzeczywistości jest on mańkutem.

 

Jedną z najbardziej niezwykłych piosenek na albumie jest ”Hailies Song” – utwór w znacznej części zaśpiewany przez rapera. Niewiele brakowało, żeby piosenka nie doczekała się wydania – raper nagrał ją z myślą zostawienia jej dla swojej córki, żeby odsłuchała ją kiedy dorośnie, ale Dr. Dre pokazał ją dwóm swoim znajomym, które ze wzruszenia rozpłakały się, i to właśnie wydarzenie przekonało rapera do zamieszczenia jej na albumie. Chociaż Eminem zawsze był mistrzem w przekazywaniu swoich emocji za pomocą muzyki, można śmiało zaryzykować stwierdzeniem, ze tym razem przeszedł samego siebie – uczucia chyba nigdy jeszcze w historii muzyki nie były eksponowane w tak fenomenalnym stylu!

W 2002 roku ukazał się także na poły biograficzny film opowiadający o losach muzyka – ”8 Mile”. Film uzyskał olbrzymi sukces kasowy (przy budżecie 41 milionów dolarów – 243 miliony przychodu), i spotkał się z niezwykle ciepłym przyjęciem ze strony krytyków i widzów, zaś solowy utwór Eminema pt. ”Lose Yourself” promujący film zdobył Oskara w kategorii Best Original Song na 75th Annual Academy Awards w 2003 roku. Eminem nie pojawił się jednak na gali – w jego imieniu nagrodę odebrał Louis Resto, jeden z producentów piosenki. Ścieżka dźwiękowa do filmu również okazała się przebojem; nic dziwnego – swój wkład w nią mieli – poza samym Eminemem – również tacy MC’s jak na przykład: Xzibit, Nas, Rakim, Gang Starr, Obie Trice.

 

Wydany w 2004 roku ”Encore”, wywołał w stałych odbiorcach jego muzyki wyraźnie mieszane uczucia. Podczas opracowywania materiału na album Eminem – co przyznawał później wielokrotnie – znajdował się pod wpływem odurzenia narkotykami, i to z powodu nałogu właśnie piosenki nie były dopracowane w stopniu, do którego przyzwyczaił swoich fanów. Nawet pomimo tego materiał przez niego opracowany – chociaż najgorszy w jego karierze – i tak prezentował poziom niedostępny dla większości MC’s. Tego samego roku ukazał się również drugi album D12 – ”D12 World”, prezentował on jednak nieco niższy poziom wykonania niż poprzedni.

 

W teledysku do trzeciego singla promującego ”Encore” – piosence ”Like Toy Soldiers” – wystąpił bliski przyjaciel Eminema, Proof. Raper ten odegrał rolę śmiertelnie postrzelonego na wskutek beefu; zbieg okoliczności sprawił, że nieco ponad rok po premierze klipu, 11 kwietnia 2006 roku, Proof został zastrzelony po tym jak podczas gry w bilard wdał się w bójkę z Keithem Benderem – weteranem Amerykańskiej armii. Z oficjalnych ustaleń wynika, ze raper powalił go na ziemię, a potem oddał w jego kierunku strzał z pistoletu. Na taki obrót spraw zareagował będący kuzynem zaatakowanego ochroniarz klubu, w którym panowie grali – wypalił do Proofa kilkukrotnie z broni palnej, raniąc go w głowę i klatkę piersiową, na wskutek czego raper zmarł natychmiast (Keith tydzień potem). Morderca został uniewinniony przez sąd, który uznał, że działał on w obronie własnej. Śmierć przyjaciela załamała Eminema, stając się początkiem jego problemów z uzależnieniem od leków i długotrwałej, ciężkiej depresji. W kilka dni po pogrzebie ziomka wystosował on oficjalne oświadczenie dla prasy, w którym napisał: ”Nie wiesz, jak zacząć, kiedy stracisz kogoś, kto był tak ważną częścią twojego życia od tak dawna. Proof i ja byliśmy braćmi. Pchnął mnie do tego, kim jestem. Bez przewodnictwa Proofa i jego poparcia mógłby być Marshall Mathers, ale prawdopodobnie nie byłoby Eminema, a już na pewno nie Slim Shady’ego. Żaden dzień nie minie bez jego ducha i wpływu wokół nas. Będzie go brakowało jako przyjaciela, ojca oraz serca i ambasadora Hip-Hop’u z Detroit. Obecnie wiele ludzi skupia się na tym jak zmarł. Chcę pamiętać to jak żył. Proof był zabawny, inteligentny i uroczy. Inspirował wszystkich dookoła siebie. Nie może być nigdy zastąpiony. Był i zawsze będzie moim najlepszym przyjacielem.”

W latach 2005-2009 nastąpiła przerwa w karierze muzyka; nie pokazywał się on publicznie, nie wydawał nowych płyt. Światło dziennie ukazały się tylko dwa albumy – zbiór hitów pt. ”Curtain Call: The Hits” oraz mixtape ”Eminem Presents: The Rue-Up”. Pogrążony w dołku po stracie Proofa, rozważał nawet popełnienie samobójstwa, zdołał jednak uporać się ze swoimi demonami i powrócił do rap gry w wielkim stylu, wydając w 2009 roku album ”Relapse”, wyprodukowany w przeważającej części przez samego Dr. Dre. Eminem powiedział w jednym z wywiadów: ”Ciągle mogłem pisać rymy, ale nie byłem w stanie opracować nic na poziomie standardów do których przyzwyczaiłem swoich słuchaczy. To trwało prawdopodobnie dwa-trzy lata. To był najgorszy przypadek blokady twórczej w moim życiu. Przechodząc przez ten etap, czułem się dosłownie jak gówno. Osobiście, jeśli nie piszę cały czas, jeśli minie kilka tygodni i nie opracuję nic dobrego, czuję się chujowo. Potrzebuję pisać, chociażby dla samego poczucia, ze robię coś.”.

Teksty części piosenek składających się na ”Relapse” są makabryczne, utrzymane w ciężkim klimacie i w znacznej części inspirowane  poczynaniami seryjnych morderców oraz filmami grozy. W ”Insane” opowiada o typowym dla takich przyszłych zbrodniarzy, patologicznym dzieciństwie z perspektywy pierwszej osoby: ”Mój ojczym mówił że byłem do bani w łóżku/Aż pewnej nocy zakradł się do mnie i powiedział/”Wychodzimy – chcę, żebyś ssał mojego fiuta w szopie”/Czy nie możemy zamiast tego zagrać z Teddy’m Ruxpin?/”Po tym jak pieprzyłem cie w dupę zrobisz mi orala/Spuszczę się i odpocznę”/Następnego dnia moja mama powiedziała/”Nie wiem co do cholery jest nie tak z tym dzieciakiem,/Bachor nie chce nawet niczego jeść/Siedzi cały czas w sypialni jakby był martwy”/”Debbie nie pozwól żeby ten dupek cię denerwował/Idź tam i przyłóż pieprzony papieros do jego szyi/Założę się, że on udaje, założę się/On pewnie chce zobaczyć jak bardzo możesz być wkurzona”. W piosenkach ”Stawy Wide Awake”, singlowym ”3 A.M.”, ”Same Song And Dance” fantazjuje na temat mordowania, czasami wspominając o seryjnych mordercach, tak kochanych przez Amerykańską popkulturę. W ”Stay Wide Awake”: ”Ona mnie bije, ona mnie odpycha, drapie mnie jak jakiegoś durnego świra/Próbuje uciec, nie ma szans, mogę być Tedem Bundym” – Ted Bundy zabił w USA w ciągu 4 lat ponad 30 kobiet w 6 stanach, wiele z nich gwałcąc jeszcze za życia lub już po śmierci; po schwytaniu został skazany na krzesło elektryczne. Wyrok wykonano 24 stycznia 1989 roku. Morderca miał wówczas 42 lata. Dalej nawija: ”Nic w stylu Syna Sama, więc proszę, zrozum, nie mam w dłoni broni/Gdzie jest przyjemność w polowaniu? Idę do ciebie z toporem/Udaję drwala, kiedy tnę go na kawałki” Syn Sama to przydomek który nadał sam sobie David Berkowitz, seryjny morderca dokonujący zabójstw w Nowym Jorku przy pomocy pistoletu kaliber .44; zabił w przeciągu roku 6 osób, ranił wiele innych, za co skazany został na karę sześciokrotnego dożywocia. Zabijał, bo słyszał w szczekaniu psa sąsiada głos demona każącego mu to robić.

 

W ”Must Be The Ganja” rapuje: ”Postawiony przed dylematem, mogę być Dali Lamą/Mogę być spokojny lub spowodować dramat o krok od Jeffreya Dahmera”. Jeffrey Dahmer – ochrzczony przez media Wierniczym z Milwaukee, ponieważ miał zwyczaj wywiercania wiertarką dziur w czaszkach swoich ofiar i wlewania tam kwasu – poza tym, że był seryjnym zabójcą, był też kanibalem i nekrofilem w jednym; zabił 17 chłopców i mężczyzn. Skazany na 957 lat pozbawienia wolności, został zabity przez jednego ze współwięźniów. W dalszej części utworu dalej daje wyraz swojej fascynacji drastycznymi poczynaniami potworów w ludzkiej skórze: ”Ilu ludzi których znasz mogą podać imię seryjnego zabójcy/Kto kiedykolwiek żył w rzędzie?/Ustaw ich w kolejności chronologicznej zaczynając od Kuby Rozpruwacza/Podaj czas i miejsce poznając po ciele, torbie, zamku/Lokalizacja lasu gdzie ciało zostało przyciągnięte i porzucone/Bagażnik w który byli wepchnięci, wzór, czyn, pokrywa/I który wzór, w którym jeziorze ją znaleźli/Jak zaatakowali ofiarę”. Singlowy, promujący album jako drugi utwór ”3 A.M” również traktuje wyłącznie o obłędzie, morderstwach, strachu, przemocy; zrealizowano do niego również teledysk utrzymany w stylistyce dreszczowca.


Jeśli szukasz biletów na koncerty hip-hop/rap, zdobędziesz je w 100% legalnie u naszych przyjaciół z Biletomat.pl

 

Felieton

Tede i Young Leosia – kolaboracja, która się nie udała?

„Najlepiej brzmi wyciszone” – brzmi jeden z wielu krytycznych komentarzy.

Opublikowany

 

tede young leosia

Tede postanowił na nową płytę „Vox Veritatis” zaprosić same kobiety, wśród których usłyszymy Bambi, Modelki i Young Leosię. Singiel z tą ostatnią ukazał się kilka dni temu i już możemy go podsumować, a właściwie zrobili to słuchacze.

Zarzuty w stronę Tedego i Young Leosi

Zazwyczaj, gdzie się nie pojawi Young Leosia, tam mamy murowany hit z repeat value. Niestety, nie w tym przypadku. Po trzech dniach kawałek z Tede „Więcej miejsca” ma skromne jak na taki duet niecałe 50 tys. wyświetleń klipu. Wynik kiepski i trzeba to otwarcie przyznać. Widać to też po odbiorze: 2 tys. łapek w górę i 400 w dół daje pogląd na to, że coś jest na rzeczy. Po wejściu w komentarze już jest wszystko jasne.

Słuchacze zarzucają Tedemu i Leosi, że nie wykorzystali potencjału współpracy. Numer nie buja tak jak powinien, trudno jest cokolwiek zrozumieć. Pojawiają też wątpliwości co do dobrze zrealizowanego numeru pod względem technicznym, w szczególności do mixu. Teledysk także się większości nie spodobał.

Statystyki klipu

Krytyka w kierunku „Możesz więcej” Tedego i Leosi

Oto kilka najczęściej lajkowanych komentarzy pod wspólnym singlem Tedego i Sary. Duet raczej nie będzie z nich zadowolony:

  • Szczerze, ale to jest chu**we, klip to już żenada całkowita.
  • Stary chłop i nie potrafi nagrać ani jednego kawałka bez wspomnienia o wyimaginowanych hejterach. Rent free.
  • Najlepiej brzmi wyciszone.
  • Szkoda zmarnowanego potencjału na kolabo, jakoś bez wyrazu ten kawałek. Taki po prostu poprawny. Bit też nudny. Z sentymentu włączyłem sobie „Szpanpan” dla porównania i realizacyjnie, dykcyjnie, tekstowo, bitowo – przepaść.
  • Mimo najszczerszych chęci, niewiele rozumiem z części Tedego. Mix w tym kawałku oraz w TSTMF położony. Zapowiada się interesujący album z nawet niezłym replay value, ale niestety niedopracowany technicznie.
  • nie rozumiem ani jednego słowa z tego utworu poza refrenem
  • Kawałek na max dwa przesłuchania. Tedzik top1 dla mnie ale niektóre jego ostatnie kawałki to wielkie iks de.

Propsów jest niewiele

Pozytywnych wpisów na temat kawałka jest niewiele i są to raczej pojedyncze pozycje, które nie cieszą się zbyt dużą popularnością:

  • Ale ta różnica w skillach to jest przepaść.
  • Tede xYL jest Moc. banger. banger.
  • Moja ulubiona piosenka musi być hitem.
  • Super. zajebiste. Mam nadzieję, że kiedyś spotkam TDF-a jeden z ”NIELICZNYCH” Polskich Raperów, których na co dzień słucham.

Z Bambi poszło lepiej, ale też bez fajerwerków

Niedawno sporych echem odbiło się przekazanie przez Tedego „dziedzictwa melanżu” Bambi, czego efektem było nagranie przez tę dwójkę remixu kultowego numeru „Drin za drinem”. Ta wiadomość poszła szeroko w środowisku i spolaryzowała słuchaczy. Kiedy później ukazał się już wspomniany kawałek na kanale Baila Ella, nie wykręcił on jednak spektakularnych liczb. Ponownie obyło się bez viralowości, chociaż potencjał był duży.

Jak zauważył ktoś w komentarzach, to sympatyczne, że nowe pokolenie słuchaczy będzie bawiło się pod ten sam bit, co wiele pokoleń wstecz. Brakuje jednak tych szczytów list przebojów.

Statystyki kooperacji Bambi i Tedego

Czytaj dalej

Felieton

Dwa Sławy – czy dobrze już było? – felieton

Zabawa formą vs wielowymiarowe metafory.

Opublikowany

 

dwa sławy

Od premiery najnowszej płyty Dwóch Sławów minęły już dwa miesiące. Zdążyłam się z nią solidnie osłuchać i dowiedzieć, co dobrze by było opisać. Opinie o projekcie – wprost mówiąc – nie są najlepsze, co duet wziął już na klatę. Moje zdanie jest jednak nieco inne więc zapraszam na łyżkę miodu w beczce dziegciu.

Kryzys wieku średniego?

Zacznę prosto z mostu – uwielbiam ten duet. Na ich wielowymiarowe metafory trzeba kupić drukarkę 3D. Zabawa słowem, luz i humor to cechy, które niewątpliwie muszę im przypisać i wcale nie muszą nikogo do tego przekonywać. Ale, co w sytuacji, gdy masz za sobą dziesięć lat punchline’ów, wszechobecnej beki i hashtagów, a fani czekają? Jasne, możesz zrobić kolejny taki sam album, który i tak nie ma podjazdu do debiutu. Stąd najnowszy projekt Astka i Rada jest totalnie zrozumiały – dajmy im działać i się rozwijać. Kryzys wieku średniego i te sprawy.

Zabawa formą

A tak serio – spodziewaliście się kiedyś, że łódzki duet mógłby zagrać swoje numery na imprezie Świętego Bassu albo zrobi manifest polityczny, który będziecie podśpiewywać pod prysznicem? Chcecie starych Sławów – włączcie „Ludzi Sztosów”, proste. I oczywiście – jak większość z Was – analizowałam ten album na Genusie, łapiąc się za głowę po wytłumaczeniu kolejnego wersu. Jednak… to było dekadę temu. Nikogo zatem nie powinno dziwić, że przyszedł u panów czas na zabawę formą, poniekąd wyniesioną z projektu club2020.

Najwyżej będzie stójka lub parter

Czy „Dobrze by było” jest krążkiem bez treści? Złośliwi powiedzieliby, że tak. Ale obiektywnie patrząc – numery „Myślałem, że będzie gorzej” czy wcześniej wspomniany bez nazwy „To nie jest kraj dla kabrioletów”, mają to, co tygryski lubią najbardziej. Jest więcej śpiewów, autotune’ów i wtyczek niż kiedykolwiek. I dobrze by było trochę odpuścić, wychillować i zaakceptować ten wytwór, spięty słuchaczu. A, że krążek buja i na żywo miałam okazję sama się przekonać na trasie – a jakże! – „Dobrze by było Tour”. Już 4 kwietnia w ich mothership (czytaj w Łodzi) zagrają finałowy koncert więc jeśli w domowym zaciszu denerwują Cię te chłopy, daj im szansę. Najwyżej będzie stójka lub parter.

Czytaj dalej

Felieton

Drugi koncert Quebonafide na Narodowym. Czy to jawne oszustwo? – felieton

Na pewno zachowanie nie po koleżeńsku.

Opublikowany

 

quebonafide

Organizacja pożegnalnego koncertu Quebonafide przypomina zabawę w kotka i myszkę. Na pewno jest brakiem poszanowania dla słuchaczy, którzy kupili bilet i właśnie się dowiedzieli, że ostatni koncert rapera będzie miał kilka dat.

Wyobraźmy sobie sytuację, że kupujemy limitowaną płytę artysty za 200 zł, który deklaruje, że nakład tysiąca sztuk nie będzie nigdy wznawiany. Tymczasem zamiast cieszyć się z „białego kruka” w domu dowiadujemy się jeszcze w dniu zakupu, że z powodu dużego zainteresowania płytą postanowiono dotłoczyć drugi tysiąc egzemplarzy. Podobne do tej sytuacje już się zdarzały, ale płyty były dotłaczane po kilku latach. Tym niemniej, mamy tu do czynienia ze złamaniem umowy między artystą a słuchaczem, czyli ze zwykłym oszustwem.

Pierwszy, drugi… i trzeci – „ostatni koncert” Quebonafide

Podobnie jest z koncertem Quebonafide. W przeciągu bardzo krótkiego czasu, słuchacze mogą czuć się oszukani i to aż dwukrotnie. Za pierwszym razem, kiedy „Ostatni koncert Quebonafide” miał się odbyć online. Po kilku tygodniach, kiedy wykupiono bilety na wydarzenie, dowiedzieliśmy się, że wcale nie będzie to ostatni koncert, bo ostatni odbędzie się dzień później na PGE Narodowym. Kombinacje alpejskie, przesuwanie startu sprzedaży zakupu biletu to temat na zupełnie oddzielny wątek, ale to co się dzisiaj wydarzyło i jak zostały potraktowane osoby, które kupiły bilety na wydarzenie online powinno skończyć się co najmniej bojkotem ze strony odbiorców.

To jednak nie koniec kpin ze słuchaczy.

Pierwszy, drugi i trzeci – „ostatni koncert” Quebonafide

Oszustwo na drugi koncert?

W czwartek, w zaledwie parę godzin bilety na ostatni koncert Quebonafide na Narodowym zostały wyprzedane. Jeżeli ktoś miał szczęście, to po kilku godzinach walki z systemem bileterii i zacinającej się stronie kupił bilety. To nic, że będzie siedział gdzieś za przysłowiowym filarem, w ósmym rzędzie z daleka od sceny. Miał świadomość i satysfakcję, że warto było się pomęczyć, bo miało to być jedyne takie wydarzenie – unikalne, tak przynajmniej go zapewniano. Więc zamiast wcisnąć „Esc” postanowił wziąć nawet to najsłabsze miejsce, bo będzie częścią historii. Nic bardziej mylnego.

Po kilku godzinach ogłoszono, że „ostatni koncert” Quebonafide będzie miał jeszcze jedną datę. Dzień wcześniej raper zagra jeszcze jeden koncert. Dzień wcześniej! Przecież to brzmi jak absurd. Tuż po zakupie biletu, zmieniane są zasady gry i umowy między raperem a słuchaczem. Wygląda to jak celowe działanie i wprowadzenie kupującego bilety w błąd. Który koncert więc będzie tym ostatnim. Ten 27 czy 28 czerwca?

Quebonafide z ostatniego koncertu robi sobie trasę koncertową, choć przy zakupie biletu z nikim się na to nie umawiał. Ba, sugerował unikalne i jedyne tego typu wydarzenie. Tymczasem osoby, które walczyły dzisiaj o bilety będą musiały pocieszyć się zmęczonym artystą po występie dzień wcześniej i zleakowanym koncertem na TikToku.

Opinie słuchaczy
Opinie słuchaczy
Opinie słuchaczy

Czytaj dalej

Felieton

Zaginiona córka Magika. Kamka z „Rap Generation” to przyszłość sceny? – felieton

Uczestniczka programu zdobyła uznanie jurorów i widzów.

Opublikowany

 

kamka

Za nami dwa pierwsze odcinki programu „Rap Generation”, po którym sporo emocji budzi Kamka – skromna raperka z klasycznym sznytem.

Kamka „zaginiona córka Magika”

Kamka wykonała w programie utwór „To nie GTA”. Spodobał się on Pezetowi, Malikowi i Leosi. Pierwsze recenzje występu Kamki wśród widzów są bardzo, ale to bardzo pozytywne – mówi się już wprost o nowej świeżości na scenie. Nie tylko komentatorzy hip-hopowi są pełni optymizmu, ale także słuchacze. Pod nagraniami z Kamką pojawiają się prawie same propsy:

  • Lepszego flow nie słyszałem w polskim rapie od lat.
  • Vibe jak Paktofonika.
  • Zaginiona córka Magika.
  • Malik jest w szoku, że można tak rymować.
  • Leosia w końcu usłyszała prawdziwy damski rap.
  • Rzadko mam ciary od muzy, dzięki młoda za emocje.

Czy Kamka to przyszłość sceny?

Pojawienie się newschoolu i nowej fali raperów zrewolucjonizowało scenę, ale nie spowodowało, że weterani tworzący klasyczny odłam zaczęli zdychać z głodu. Po kilku latach tryumfu młodej fali, dinozaury sceny zaczynają brać coraz głębszy oddech. Młodzi wracają do oldschoolu, co widać chociażby po ilości koncertów starych wyjadaczy. To też bardzo dobra wiadomość dla Kamki, która dała się poznać z klasycznej strony.

Najpopularniejsze raperki w kraju to twórcy newschoolowi, balansujący na granicy rapu i popu. Kamka jest ich przeciwieństwem i z automatu zdobyła przychylność sporej części odbiorców, którzy – powiedzmy sobie szczerze – nie przepadają za rapem Bambi, Young Leosię czy Oliwki Brazil. Dobrze poprowadzona Kamka może stać się jedną z głównych sił na polskiej scenie rapowej. To idealny czas na kobiecy trueschool – słuchacze o to zabiegają jak nigdy dotąd, rzygając cukierkowością i zbyt przesadną wulgarnością.

Kim jest Kamka

Kamka, czyli Kamila Podziewska to 20-latka pochodząca z Suwałk, która obecnie mieszka w Warszawie. Swoje numery publikuje od 1.5 roku, chociaż pierwsze teksty zaczęła pisać już w szkole podstawowej. W ostatnim czasie publikuje coraz więcej muzyki i nie boi się eksperymentować z różnymi gatunkami. Raperka może liczyć na wsparcie mamy, siostry, ojczyma i babci. Z tatą nie utrzymuje kontaktu.

Łączy rap z wojskiem

Kamila od lat interesuje się wojskowością. To studentka Akademii Sztuk Wojennych. Przez ostatnie dwa lata służy w Wojskach Obrony Terytorialnej: wyjeżdża na granice, poligony i ćwiczenia.

Czytaj dalej

Felieton

Sentino spadł Truemanowi jak z nieba. Uwiarygadnia scamy – felieton

„Udawany milioner, największy pozer i scamer”.

Opublikowany

 

trueman sentino
fot. kadr z wideo yt/TrueMan

Trueman został menagerem Sentino, pomógł wydać mu książkę, wypuścili razem płytę i przy jego medialności promuje swoje biznesy. Co najważniejsze – Sentino uwiarygadnia je, a ten może docierać do nowej grupy docelowej, którą łatwo scamować.

Trueman to postać pozująca na milionera, która uchodzi za płynnie poruszającego się po biznesach internetowych i kryptowalutowych. Za każdą z jego działalności ciągnie się jednak potężny smród, a na największych forach o zarabianiu w sieci jest określany przez użytkowników jako scamer, czyli oszust.

Sprzedawca ebooków

Początkowo internetowa działalność Truemana opierała się na tworzeniu filmów na temat innych twórców. Szybko jednak przeszedł do sprzedaży własnych ebooków. W 2020 roku ukazał się „Milioner 2021”. W ebooku obiecywał jak zarabiać setki złotych dziennie na afiliacji kont bankowych. Osoby, które dały się namówić na zakup magicznej wiedzy Truemana, twierdzą, że poradniki finansowego influencera to same ogólniki i oczywistości. Wszystko, co znajduje się w jego książkach, znajdziemy na pierwszym lepszym kanale o finansach.

I tak np. promowany przez niego projekt kryptowalutowy ScanDeFi okazał się być pump and dumpem, czyli oszustwem finansowym, który polega na sztucznym podbijaniu cen aktywów (w przypadku Truemana, cenę podbijały jego kontakty z influencerami), żeby potem na górce szybko je sprzedać, zostawiając innych inwestorów z bezwartościowymi udziałami. Na kryptowalucie zarobił oczywiście tylko Trueman, a straciły osoby, które mu uwierzyły, że zarobią. Z przekazów medialnych wiemy, że wzbogacił się na tym o ok. 180 tys. zł.

Punktem zwrotnym w jego karierze było podjęcie współpracy z Amadeuszem Ferrarim, który był idealnym uwiarygodnieniem działalności Truemana w sieci. Dzięki niemu mógł docierać do nowej grupy odbiorców i pomnażać na niej swój majątek. Jak sam mówił, w wieku 20 lat miał na koncie podobno 4 mln zł. Prowadził też rzekomo 12 firm. Jego nazwiska próżno jednak było szukać w KRS czy CEIDG, a jedyną działalność jaką miał, była ta otworzona w 2022 roku.

Trueman o sobie

„Oscamował tyle ludzi. Łapią się na to dzieciaki”

Wśród społeczności skupionej wokół zarabiania w Internecie Trueman jest spalony, mając opinię scamera, z którym nie warto wchodzić w żadną współpracę.

„Ten gość opiera się tylko na farmazonach. Łapią się na to dzieciaki, które myślą, że jak kupią ebooka to będą robić kasę jak ich idole z Internetu. Tu nie ma żadnej wartości.”

„Gościu przecież tyle ludzi oscamował, czy to na fake krypto, bukmacherka czy kij wie co jeszcze. Tak jak wszystko inne, zapewne jego aktualna działalność opiera się na wyłudzeniu jak największej kasy i rozpoczęcie kolejnego „biznesu”.”

Opinie o Truemanie na make-cash.pl

Sentino – uwiarygadniacz

Co więc można zrobić w sytuacji, kiedy branża nie chce mieć z tobą nic wspólnego? Poszukać odbiorców w innej, robiąc biznes na tych, którzy cię jeszcze nie znają i próbować założyć własną społeczność. Pomóc w tym może ten, który ma już wierną grupę fanów, czyli w tym przypadku Sentino.

Obecnie Trueman działa jako menager Sentino. Pomógł wydać mu książkę, razem również wydali płytę „BNP”. Współpraca z raperem otworzyła mu nowe możliwości i dotarcie do całkiem innej grupy odbiorców i to liczonej w setkach tysięcy. Bazując na stałej grupie słuchaczy Sentino i jego muzyki, Trueman chce spieniężyć swoją współpracę z raperem kolejnym biznesem – BNP.Global. To społeczność, która ma zrzeszać „scammerów, finesserów oraz hustlerów”.

Nowy biznes Truemana i Sentino

Sentino wydaje się być do tego idealną postacią, która od lat polaryzuje środowisko rapowe, ale ma też zaufane grono fanów. Panowie zaczęli właśnie promować nowy biznes, oczywiście pokazując jak bardzo są zarobieni, bo nic nie działa tak na wyobraźnię, jak kupno bransoletki za 20 tys. zł czy okularów za 5 tys. zł

Oferta BNP Global to zero konkretów i same ogólniki. Osoba, która zarabia na jakimś biznesie nie ujawnia swoich metod zarobków, chyba, że metodą na zarabianie jest sprzedawanie takich właśnie ebooków.

– Idziemy jeszcze po najdroższą torbę, która jest w Louis Vuitton dostępna, która jest w cenie samochodu polskiego rapera – mówi Sentino w pierwszym vlogu reklamowym, którego zadaniem jest napędzić jak największą ilość osób do zakupu dostępu do nowej platformy Truemana.

Niestety, po komentarzach widać, że współpraca Treumana z Sentino jest strzałem w dziesiątkę. Tylko nieliczni dopatrują się w ich biznesie czegoś niepokojącego. Dodatkowo jakiś czas temu pojawiła się informacja o pogodzeniu się Sentino z Malikiem i ich spotkaniu w Paryżu, do czego miał doprowadzić sam Trueman. Czy szef GM2L będzie kolejną osobą, która ma uwiarygadniać szemrane biznesy, czas pokaże.

Odbiorcami Truemana są teraz najwierniejsi fani Sebastiana

Czytaj dalej

Popularne

Copyright © Łukasz Kazek dla GlamRap.pl 2011-2025.
(Ta strona może używać Cookies, przeglądanie jej to zgoda na ich używanie.)

error: